Dagboek van een Kerkmeisje #15

Door: Laura

In het vorige deel heb je kunnen lezen hoe Julia een goed gesprek had met haar moeder over Nick. Zou het mogelijk zijn dat Nick met Pasen gewoon bij Julia thuis op bezoek kan komen? Lees snel verder!

Dinsdag 1 maart

Het was weer eens een lange zit aan de eettafel. Op de één of andere manier, vond haar vader het altijd een goed moment om tijdens het avondeten een lange preek te geven over één of andere belangrijke katholieke waarde. Welke het was, was een beetje afhankelijk van wat er die dag gebeurd was. En hoewel Julia het echt niet erg vindt om het te hebben over waarden en normen, was het bij haar vader vaak meer een monoloog dan een gesprek. Daarnaast kon hij dan soms gewoon echt heel lang van stof zijn, zoals vanavond. Julia was de draad van het verhaal van haar vader allang kwijt. Volgens mij ging het deze keer over liegen maar het had ondertussen ook zomaar over iets anders kunnen gaan. Terwijl haar vader op de achtergrond door babbelde, hield Julia zich bezig met de belangrijke vraag of het heel onbeschoft zou zijn om een tweede toetje te nemen. Net toen ze zich had bedacht dat ze nog wel een klein beetje vla kon pakken. Hoorde ze haar vader haar naam zeggen. Geschrokken keek ze op.

Aan het gezicht van haar vader te zien, was dit niet de eerste keer dat hij haar naam noemde. “Uhm.. sorry, wat zei je?” wist Julia eruit te persen. “Ik zei,” antwoordde haar vader, “dat je moeder mij vertelde dat je met Pasen misschien iemand uit wilde nodigen”. Julia was er meteen weer helemaal bij met haar gedachten. Maar ze was ook meteen op haar hoede. Snel keek ze in de richting van haar moeder, die bijna onmerkbaar even knikte. “Uhm, ja, dat klopt wel. Of nou ja, ik dacht dat het misschien een idee zou zijn. Maar ja nou…”. Julia bazelde onzeker een beetje verder. Haar moeder had blijkbaar medelijden met haar dochter en nam het over. “Ik vertelde je vader laatst dat je het zo goed kunt vinden met een jongen van school en dat het je leuk leek om hem eens een keer voor te stellen aan ons. Mijn voorstel was om dat anders met Pasen te doen. Dan hebben de kinderen toch lang vrij en kunnen we misschien ook wat ondernemen. Pasen is natuurlijk een feestelijke dag dus het lijkt me goed om hem dan eens uit te nodigen”. Julia wist niet zo goed hoe hierop te reageren dus knikte maar even instemmend.

“En om welke jongen hebben we het dan, als ik zo vrij mag zijn?” vroeg haar vader. Nu keek de moeder van Julia haar dochter even aan. Haar ogen spraken boekdelen ‘deze is aan jou’. Julia haalde even diep adem en zei: “zijn naam is Nick. Je hebt hem gezien, hij speelde Romeo in het toneelstuk”. “WAT? Die jongen met wie je op het toneel hebt staan zoenen? Absoluut niet, ik had je daar ter plekke van het toneel moeten verwijderen. Wiens idee was het ook om dit soort stukken te gaan opvoeren met een stel tieners, daar komen alleen maar problemen van”. Julia rolde met haar ogen. “Rustig pap, het was niet eens een echte zoen. Het was in scene gezet. Maar fijn om te weten dat het er in ieder geval echt uitzag, dan hebben we het goed gedaan. Maar Nick is echt een hele vriendelijke jongen. Ik denk echt dat je hem wel mag. Zijn vader doet wel eens was in het onderhoud van de kerk hier, wist je dat?” Het was een beetje vergezocht maar Julia hoopte dat dit haar vader wat milder zou stemmen. “Daarnaast is het niet echt heel netjes om iemand te beoordelen wanneer je diegene niet eens echt kent. Dat is niet echt heel erg katholiek.” Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze haar vader aan. En dat was het moment waarop ze zag dat hij geen kant meer op kon. Ze had hem precies daar geraakt waar ze hem raken moest. Echt trots was ze er niet op, het was een beetje onder de gordel. Maar soms moest een vrouw nou eenmaal doen wat ze moest doen.

Haar vader leek nog even te zoeken naar een uitvlucht maar kon er geen vinden. “Goed dan, nodig hem maar uit voor de middag op Tweede Paasdag als hij dan wil. Dan gaan we eens kijken wat voor een vlees we in de kuip hebben”. Hij leek er niet echt gelukkig mee maar dat was dan maar hoe het was. Julia zelf kon haar geluk niet op! “Oh dankjewel pap! Ik ga het hem vragen!”

Hoe gaat het aflopen met Nick op Tweede Paasdag? Durft hij wel te komen? En nog belangrijker, komt hij nog weer levend bij de ouders van Julia vandaan? Lees het in het volgende deel!

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina