Altijddurende Aanbidding
Afgelopen maand was ik een paar dagen in London en had ik het geluk dat mijn hotel maar een paar minuten lopen was van Tyburn Convent. Dit is een Benedictijns klooster waar de zusters de eeuwige aanbidding van het Heilig Sacrament praktiseren. Er zijn nu zeker mensen die zich afvragen wat altijddurende of eeuwige aanbidding eigenlijk betekent. Een eeuwigdurende aanbidding houdt in dat er ten minste één persoon betrokken is bij de aanbidding van het Heilig Sacrament voor in ieder geval 1 uur, maar dit kan ook een langere periode zijn. In het Tyburn Convent zijn dit de zusters die dit gaande houden. Op deze manier is er altijd iemand die de aanbidding van het Heilig Sacrament dag én nacht voortzet.
Altijddurende aanbidding is een praktijk die al eeuwen bestaat. Deze meestal werd uitgevoerd als daad van devotie, bijvoorbeeld ten tijde van ziekte of door een ter dood veroordeelde. Pas in 1592 werd deze vorm van devotie ontwikkeld tot de huidige vorm van eeuwige aanbidding. Vanuit enkele kerken in Rome verspreidde het zich over de hele wereld. Tegenwoordig zijn er ruim 2500 kapellen en kloosters verspreid over de wereld waar je de altijddurende aanbidding kunt bijwonen. In Nederland zijn er bijvoorbeeld de Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding, soms ook de “Roze Zusters “genoemd naar de kleur van hun habijt. In Utrecht geven ze ons een plek om tussen alle chaos en drukte tot rust te komen, rust die voortkomt uit de aanbidding van het Heilig Sacrament in de ontmoeting met Jezus Christus.
Wat maakt deze altijddurende aanbidding nu zo bijzonder?. Voor veel mensen in onze maatschappij is Jezus iemand die erg ver van ons eigen leven verwijderd is. Iemand die je niet gauw betrekt bij onze zorgen en problemen van ons dagelijkse, veelal zo banale leven. Zelfs vele katholieken in ons land die regelmatig bidden tot God, ervaren regelmatig een afstand tot onze Heer. Juist wanneer je dit ervaart, dat God als een afstandelijke Vader voelt, kan een bezoek van het Heilig Sacrament waardevol zijn. Juist in de uitstelling van het Heilig Sacrament, de hostie die we ook in de communie ontvangen, is Jezus waarlijk aanwezig onder ons. In de gedaante van brood is Jezus nabij.
Zelf ervaar ik deze nabijheid door regelmatig Jezus op te zoeken in stille aanbidding en elke keer dat ik Hem zo mag ontmoeten, raakt het mij op een wijze dat ik moeilijk op papier kan zetten. Dit was nog meer zo in London, een stad waar rust en stilte ver te zoeken zijn, waar de waan van de dag je zo snel en gemakkelijk kan afleiden van de persoonlijke ontmoeting met God. Daar in het Tyburn Convent is een plek om bewust deze ontmoeting op te zoeken. Ik was niet de enige. Een groepje van 5 à 10 mensen was daar samen met mij om in stilte en rust de ontmoeting aan te gaan met Jezus. Want juist in de ontmoeting bij aanbidding vind je niet enkel de rust en stilte om je heen, in een gebouw waar de chaos van de stad niet te voelen is. In het licht van Jezus vind je ook de rust en vrede vanbinnen. Of je nu in stilte knielt of leest uit de Bijbel, voor een moment was het alsof God er alleen voor mij was. Alle zorgen kan ik bij Hem kwijt; Hij luistert naar je.
Naast deze altijddurende aanbidding is Tyburn een belangrijke plek voor katholiek Engeland. Van 1196 tot 1783 was het de locatie van ‘The King’s Gallows’ ook wel de “The Tyburn Tree” genoemd. Dit was de plek waar tijdens de Engelse Reformatie 105 mensen de marteldood zijn gestorven, onder andere St. Oliver Plunkett en St. John Houghton, wiens laatste woorden waren: “O Jesus, what wouldst thou do with my heart? ” (O Jezus, wat zou U met mij hart doen?) Binnen het klooster is er de mogelijkheid om relikwieën van de martelaren te zien. Daarom wordt er gezegd dat het bloed van de martelaar veranderde van een boom des doods in een boom des levens. Jezus is het leven en ik moedig iedereen aan om, in ieder geval een keer, een aanbidding van het Allerheiligste mee te maken. Het is een plek om tot rust te komen en nieuwe levenskracht te vinden in de nabijheid van Jezus.
