Dag 10 zomer licht challenge: de lichtgevende vis
De meeste vissen geven geen licht, maar er zijn er toch drie te onderscheiden: de diepzeehengelvis, de lantaarnvis en een genetisch gemanipuleerde vis. Deze laatste vis zullen we verder buiten beschouwing laten, want daar zit nog een flink verhaal achter! Daarnaast zou het visje oorspronkelijk ook geen licht geven.
Allereerst dan, de diepzeehengelvis! Met het monsterlijke uiterlijk van deze vis is het niet zo vreemd dat ze behoren tot de orde van de zeeduivels. Met het hangende lampje op de kop (bestaande uit een klompje van oplichtende bacteriën) lokt de vrouwelijke diepzeehengelvis haar prooi. Wanneer de prooi in de buurt komt trekt ze haar lampje naar zich toe en opent ze haar gigantische bek (die net zo wijd kan worden als haar lichaam en vol met scherpe tanden is) en slokt ze haar prooi op die tot wel twee keer zo groot kan zijn als zij zelf is! En de mannelijke diepzeehengelvis dan? Die heeft geen lichtje, hij dwaalt in het duisternis totdat hij een vrouwtje heeft geroken. Dan zet hij zich vast aan haar en ‘versmelt’ letterlijk met haar, totdat hij als een soort bevruchtingsorgaan overblijft.
Deze zeeduivel heeft wel iets weg van de duivel. Ook de duivel kan zich voordoen als een engel van licht (2 Kor. 11, 14), om vervolgens zijn prooi te verslinden. Door ons dingen voor te houden die aantrekkelijk en mooi lijken, zijn wij soms verblind en dan zien we degene die ze aanbiedt niet. Hoe zouden we er dan voor kunnen zorgen dat we niet ten prooi vallen aan zo’n licht? Nou, zoals de diepzeehengelvis geen prooi kan vangen in het oppervlakte water, zo kan de duivel geen kwaad als je in het licht van God waadt. Pas in de diepe duisternis lukt het de diepzeehengelvis om zich te verhullen en prooi te vangen.
Dan is er ook nog de lantaarnvis. Deze vis heeft geen hengel, maar een speciaal orgaan onder de ogen dat licht geeft door de aanwezigheid van bacteriën. Anders dan de diepzeehengelvis is dit visje geen jager, maar juist een prooidier. Het licht van deze vis is dan ook niet bedoeld om prooi mee te vangen, maar om prooi mee af te schrikken en om in de duisternis scholen te kunnen vormen met andere lantaarnvissen, om zo samen sterk te staan.
Bij deze lichtgevende vis moet ik juist denken aan Jezus. Hij is de ICHTUS (‘vis’ in het Oud-Grieks, staat voor: Jezus Christus, Zoon van God, Redder, Verlosser) en het Licht van de Wereld (Joh. 8,12). Datzelfde Bijbelcitaat geeft trouwens nog een mooie aanwijzing: “Wie Mij volgt dwaalt niet rond in duisternis.”
