Dagboek van een kerkmeisje #22
Let op! Er kunnen heftige thema’s aan bod komen.
Kerkmeisje is weer terug!
Het is een tijd geleden dat het 17-jarige kerkmeisje Julia een dagboek heeft bijgehouden. In de tussentijd is er veel gebeurd. Nick is op uitwisseling gegaan naar Zuid-Afrika en is ongeveer een maand weg geweest. Het contact tussen Nick en Julia is op dat moment wat verwaterd geraakt. In diezelfde periode was Julia’s zus Katy er van de een op de andere dag niet meer. Iets wat de hele familie niet zag aankomen, maar wat zijn uitwerking heeft op het gezin. Julia is stiller en meer teruggetrokken. Ze twijfelt of Nick wel echt met haar om wil gaan. Maar haar verliefdheid op hem werd alleen maar groter doordat hij weg.
Met haar beste vriendin uit Eindhoven, Clara, heeft Julia momenteel minder contact. Ze hadden laatst een meningsverschil. Gelukkig is haar band met Caro, haar vriendin in haar nieuwe woonplaats, sterker geworden. Zo kunnen ze het samen over Katy hebben, wat erg fijn is.
Op het Sint Jozef College gaat het ook niet zo best. De schoolinspectie heeft heel wat punten aangekaart waar de school het komende jaar aan moet gaan werken. Of dat ook gaat gebeuren is nog maar de vraag. Als Caro er niet is, dan voelt Julia zich aan haar lot overgelaten. De aanwezigheid van de populaire Britt maakt het leven op school niet minder zwaar. En natuurlijk de Kerk met haar goede bedoelingen. Julia ervaart op de een of andere manier dat mensen haar niet begrijpen. Er zijn veel aanwezigen bij de afscheidsdienst van Katy geweest en veel mensen vragen regelmatig hoe het met Julia gaat. Dat vindt Julia wel erg lief. Maar al snel in het gesprek krijgt Julia te maken met mensen die haar tips willen geven en haar linkjes sturen van podcasts die ze zou moeten luisteren.
Lees hier verder: Julia heeft het schrijven van haar verhalen weer voorzichtig opgepakt.
Julia zit in de les en raakt afgedwaald met haar gedachten. Het is januari en het is ongeveer een maand geleden dat het kerstgala plaatsvond en zij en Britt nog een oververhitte discussie kregen.
15 december
Een appje van Nick! Julia veert op en komt met haar neus achter de boeken vandaan. “Zullen we samen naar het kerstgala gaan?” Julia was de hele middag best wel zenuwachtig omdat ze al sinds 11:13 uur niets meer had gehoord. Dat was ongeveer vier uur geleden! Haar gedachten gingen alle kanten op. Zou hij niet meer geïnteresseerd in haar zijn? Zou hij zijn verongelukt? Gelukkig moest Julia gauw haar gedachten verzetten omdat ze ontdekte dat haar fietsband weer eens lek was. Dit was al de derde keer deze maand en telkens vond ze een gebogen nietje in haar buiten band. De fietsenmaker was bij Julia om de hoek, dus dat was het probleem niet. Maar het begon toch een patroon te worden. Zou het opzettelijk zijn geweest? Julia zette het idee opzij en vond dat ze gewoon pech had. Wel keek ze iedere keer extra goed of ze niet door scherpe dingen heen zou fietsen. Maar OMG! Nee, ik wilde samen naar het kerstgala gaan! Ook heel direct van hem, dat appje. Toch komen er weer negatieve gedachten in Julia’s hoofd op. Zou hij niet al eerder aan andere meisjes hebben gevraagd om mee te gaan? Hebben zij hem afgewezen of wilden ze gewoon niet mee? Nee, dat kan toch niet! Misschien Britt dan? Britt is immers zijn ex, had hij laatst verteld, maar dat was op de basisschool.
Julia zit op de rand van haar bed en begint te typen. “Ja, natuurlijk!” Ze twijfelt om het te verzenden. Ze wil graag vragen of hij niet al met iemand anders wilde gaan. Maar nee, dat is raar! Julia klikt op verzenden. Ze krijgt gelijk een berichtje terug met: “leuk :-)”. Julia’s hart maakt een sprongetje. “Mama, mama… ik ga met Nick naar het kerstgala!” Julia’s moeder had zojuist een taart gebakken en zette die op het aanrecht. De hele keuken rookt naar carrot cake. “Wat leuk voor je Julia! Nick vind ik nog steeds een goeie jongen. Ik ga wel even kijken op onze familiekalender.” Oh shit, dat is waar ook. Julia vergeet de laatste tijd soms nog wel eens wat op te schrijven als het gaat om haar buitenschoolse activiteiten. “Ik zie dat je naar de na-vormsel-groep moet op die vrijdagavond!” Julia kijkt op de kalender en raakt lichtelijk in paniek. “Maar mam, ik wil zo graag naar het kerstgala gaan.” – “ Dat begrijp ik lieverd! Maar jullie zouden de ouderen van de kerk kerstpakketjes bezorgen. Daarnaast zijn er al zoveel afmeldingen van de andere jongeren. Dit gaat toch echt even voor!”
Julia schrok ervan, want ze merkte dat ze heel graag naar het kerstgala wilde, maar ze voelde zich ook ontzettend schuldig tegenover de ouderen van de kerk. Julia wordt razend in zichzelf en loopt zonder iets te zeggen terug naar haar kamer. Haar moeder moet zich altijd overal mee bemoeien en al helemaal als het over de kerk gaat. Na de dood van haar zus is dit alleen maar erger geworden. Een week geleden had ze ook al kerstpakketjes aan de minder mobiele ouderen bezorgd. Alsof dat nog niet genoeg was. Sommige ouderen zaten daar helemaal niet op te wachten. Ze lieten haar soms wel een kwartier of langer in de kou staan. Ook kreeg Julia soms een opmerking vanuit de woonkamer dat ze moest opdonderen en dat ze niet zaten te wachten op geloofsovertuigers. Er klopte bovendien niet veel van haar lijstje, want sommige huizen leken akelig onbewoond. Haar moeder zat in het kerkbestuur samen met Hans en Jannie en wilde dat alles altijd tiptop in orde was. Het kan toch niet zijn dat er iemand in de kersttijd wordt vergeten? Ouderen zijn in haar ogen de meest kwetsbare doelgroep in de samenleving. Julia is altijd degene die samen met haar moeder op pad gaat. Dat vindt ze heel leuk en ze doet vooral haar moeder daar een plezier mee, maar Nick gaat nu toch even voor. Julia schrok ervan, want ze merkte dat ze heel graag naar het kerstgala wilde, maar ze voelde zich ook ontzettend schuldig tegenover de ouderen van de kerk.
Hoe gaat dit nu verder? Lees het in het volgende dagboekverslag!
