Waarom belt hij nou niet?- Liefs Laura
Door: Laura Hagen
Het is ongeveer kwart over tien wanneer je het kantoor binnen komt lopen, enigszins rusteloos. Je hebt vanochtend een belangrijke afspraak gehad met de rechtbank en je moet nu wachten op de uitslag. Terwijl je wiebelt op de stoel vertel je ons een beetje hoe het is gegaan. Maar de uitslag van de rechter is niet het enige wat er door je hoofd spookt op dit moment…je hebt namelijk ook nog niks gehoord van je vriendje.
Je vriendje moet werken vandaag en heeft dan tussen 10 en 11 pauze, hij belt jou dan altijd! Maar het is ondertussen 10.20 uur en je hebt nog niks van hem gehoord. Ook vanochtend heeft hij jou geen ‘goedemorgen’ berichtje gestuurd. Jij hebt hem ondertussen al meerdere berichtjes gestuurd met de vraag of hij wat van zich wil laten horen, je kunt zijn steun wel even gebruiken. Het zit je dwars dat hij nog niks heeft laten horen, merk ik aan je. Je wordt geïrriteerd, misschien zelfs een beetje boos, en je maakt je ook zorgen over hem. Want jij en je vriendje hebben allebei zo je eigen problemen. En jullie steunen elkaar daarin maar het maakt ook at jij je zorgen om hem maakt. Dus het is tijd om wat uit te pluizen. Je probeert hem, zonder succes, te zoeken via social media. Gefrustreerd roep je uit ‘waar is die jongen? Waarom laat hij niks van zich horen?’. Ondertussen krijg je ook allemaal berichtjes binnen over de rechtszaak van vanmorgen.
Rond 10.40 uur ben je het zat en bel je hem. De telefoon gaat over en hij neemt gelukkig op! Je vraagt hem waar hij zit maar alles wat je hoort is geruis, hij zit op de fiets en je verstaat niks van wat hij zegt. Dit schreeuw je hem ook toe maar zonder resultaat. Uiteindelijk is het enige dat je verstaat dat hij je gedag zegt en dan hangt hij op. Op je gezicht zie ik opnieuw frustratie maar ook wat verslagenheid, dit gaat niet zoals je had gewild of gepland. Maar je hebt hem in ieder geval even aan de lijn gehad. Je realiseert je dat je voorlopig niet wat van hem zult horen. Dus je besluit om wat afleiding te zoeken in schilderen. Je pakt je schilderspullen en gaat in de woonkamer zitten.
Terwijl je zit te schilderen en wij ondertussen wat zitten te kletsen, zie ik je ogen steeds schieten naar de telefoon op tafel. Elke keer dat hij oplicht voor een berichtje, grijp je naar de telefoon. Helaas wordt je steeds teleurgesteld, het is geen bericht van hem. Nadat je je telefoon meerdere keren vol hoop hebt opgepakt, leg je hem op de kop terug op tafel. Ik zie je denken: hopelijk wordt ik zo minder afgeleid. Het werkt heel even. Wanneer je je telefoon voor de zoveelste keer op tafel legt, kijk je naar mij op: wat nu? Lees ik in je ogen. Veel helpend advies heb ik niet. Ik kan alleen zeggen dat hij vanzelf contact met je opneemt als hij tijd heeft. Hij kan dan vast alles uitleggen. Voor nu is afleiding je beste vriend. Je begrijpt het advies en weet dat het waar is. Toch zie ik dat je er op dit moment niks mee kan. Och meid, wat zou ik willen dat ik beter advies voor je had. Wat zou ik graag willen dat ik hem met mijn wil kan laten bellen. Maar helaas kan ik nu niks voor je doen.
Ik begrijp het zo goed, de spanning, de frustratie, de zorgen en de onzekerheden die door je hoofd gaan op dit moment. En dan heb jij nog zoveel meer op je bordje dan ik! In een leven waarin van alles aan de hand is en waarin veel vanzelfsprekendheden niet meer vanzelfsprekend zijn, is hij voor jou je anker en veilige haven. Jullie hebben beiden je eigen problemen maar zijn er voor elkaar. Ik vind het zo verschrikkelijk knap hoe jullie de ruimte hebben voor elkaar tussen alles wat speelt, hoe jullie elkaar tot hulp kunnen zijn. En ik vind het fantastisch om te zien hoe blij jullie worden van het contact.
Je kijkt weer op je telefoon en ik zie de blijdschap op je gezicht verschijnen, je hebt een oproep gemist! En het was een telefoontje van je vriend. Je vliegt de deur uit om buiten met hem te kunnen telefoneren. Bijna een uur later kom je weer binnen. Je hebt de lunch gemist maar dat kan je niet zo veel schelen. Je glimt van blijdschap en er staat een grote glimlach op je gezicht. Jullie hebben gepraat, het gaat goed met hem en jullie hebben alles uitgesproken. Jouw dag is weer helemaal goed! En ik voel trots en blijdschap voor jou! Tienerliefde, ik houd ervan!
Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina
