Dagboek van een kerkmeisje #25
Let op! Er kunnen heftige thema’s aan bod komen.
In het vorige stuk liepen de spanningen hoog op voor Julia tijdens het kerstgala.
“Hier Juul!” Britt komt weer in actie en heeft Julia een bekertje cola. “Je hebt nog helemaal niets gedronken.” Julia denkt, yes eindelijk afleiding! “Wat zit er eigenlijk in?“ vraagt Julia toch aarzelend. “Het is gewoon cola hoor. Maak je maar niet druk.“ Ze neemt gelijk een slok, maar loopt dan in sneltreinvaart naar de wc. Op de wc spuugt ze alles er weer uit en moet ze daarna flink overgeven. Julia voelt zich ellendig en wil eigenlijk naar huis. Wat heeft daarin gezeten? Tegelijkertijd wil Julia ook niet naar huis omdat ze dan wordt geconfronteerd met haar ontroostbare en onredelijke moeder. Wat moest ze nu doen? Julia zat neer naast de wc en begon te bidden. “De heer Jezus help mij! “Julia verzamelde al haar moed en wilde de wc deur openen.
Shit, wat was dit nu? Julia kreeg de wc deur niet open. “Juul! Julia! “Britt kwam, als een schreeuwende bootwerker, boerend het dames toilet in. Julia hoorde een hard kotsgeluid in de wasbak. Haar vriendinnen kwamen braaf en met snelle pas met het geluid van klikkende hakjes om haar heen staan. “Kut Nick!” krijst Britt het uit. In de tussentijd probeert Julia met alle macht de wc deur te openen. Het was echt niet normaal. De school was een groot afgetrapt gebouw en de conciërge was er vanavond niet bij. Die had een week geleden ontslag genomen omdat zaken niet op orde waren in de school en er niet naar hem werd geluisterd.
Julia probeerde weer met alle macht de deur te openen maar ze kreeg geen enkele beweging in het slot. “Kunnen jullie iemand erbij halen? “Er klonk een zacht verlegen stemmetje achter een van de twee wc deuren vandaan. “Ik haal meneer Hilgerink erbij!” Het meest poppige vriendinnetje van Britt rende de deur uit. Terwijl de twee overgebleven vriendinnen het haar van Britt vast hielden terwijl Britt nog doorging met kotsen. Britt was helemaal naar de klote en kotste voor de zoveelste keer in de wasbak. “Zeg het Juul! Nick is van mij!” haalt Britt uit en schreeuwt verslapt richting de wc deur. “Je mag hem hebben hoor! Maar mensen zijn geen bezit.” zegt Julia terwijl ze nog steeds aan het slot loopt te trekken en duwen. “Hij heeft jou mee uit gevraagd naar het gala en MIJ niet!” zegt Britt semi- jammerend en begint te huilen. “Help mijn liever!” Britt staat dramatisch op en geeft nog een sneer. “Het is jouw schuld, jij hebt Nick afgepakt!“
Julia word zo boos en geïrriteerd. “Dat is niet waar!!! “lukte Julia om uit te brengen. Op dat moment krijgt Julia de deur open en deze zwaait met een harde klap open en raakt Britt vol in haar gezicht. Voor Britt, met haar wankelende hoge hakken, was dit het laatste wat haar volledig uit evenwicht bracht. Ze viel achterover op de grond en stootte daarbij haar hoofd tegen de wasbak. Net op dat moment kwam meneer Hilferink de deuropening door en vloog de drone van Jeremey naar binnen. Meneer Hilferink schrok voor een nanoseconde, gooide er wat religieuze krachttermen uit en liep naar Britt. Zij lag ondertussen met haar ogen dicht op de grond en mompelde wat onverstaanbaars met half open ogen. “Wat is er gebeurd Britt?” vroeg meneer Hilferink. De twee vriendinnen van Britt kunnen alleen nog maar OMG zeggen en kunnen blijkbaar niet effectief omgaan met de situatie.
Julia loopt direct naar de dispenser van de papieren doekjes, trekt er een aantal uit en maakt ze nat onder de kraan om ze tegen Britts hoofd te kunnen houden. “Waar heb je last van? “-“Oh! Mijn hoofd! Gatver, een bult!” Britt raakt de plek van haar hoofd aan en krimpt theatraal in elkaar wanneer haar hand over haar achterhoofd strijkt. Julia loopt naar Britt toe om de natte doekjes tegen de wond te houden. “Blijf van me af! “gilt Britt. “Jij bent een gemeen meisje. Een gemeen kerkmeisje!” – “Ik weet niet wat er precies gebeurd is maar ik wil dat de ouders van Britt onmiddellijk worden gebeld om haar op te komen halen.” Britt werd door haar vriendinnen overeind geholpen en steunend op hun schouders loopt ze het toilet uit. “Maak jij het hier even schoon Julia? We hebben al een week geen conciërge, weet je nog?” Meneer Hilgerink liep het toilet uit alsof dit alles de normaalste gang van zaken was en Jeremy pakte zijn drone. “Ik wist niet dat je zo agressief kan zijn. “Jeremy draaide zich om en liep de wc ook uit.
Daar Stond Julia dan alleen in de wc met de kots van Britt. En straks moest ze naar de gang op om de vernedering tegemoet te gaan. De hele school zou haar zien. Nick had haar een appje gestuurd dat hij samen met Britt wachtte op haar ouders, hij zou Julia later wel bellen
Dat was het dan. Het eerste schoolgala met harde muziek, een herrie feestje zonder date dat eindigde in een fitty fiasco met de populairste meisje van de school…. Leuk!
Was dit nu allemaal echt gebeurd? Lees het de volgende keer!
