Toen wij elkaar voor het eerst zagen…- Liefs Laura

Door: Laura Hagen

Voor de mensen die wel vaker naar romcoms kijken zijn ze overduidelijk te herkennen, de meet cutes. Voor de mensen die niet met dit fenomeen bekend zijn… een meet cute is het moment waarop de hoofdpersonen van een film of boek elkaar voor de eerste keer ontmoeten. De precieze invulling van het moment is natuurlijk afhankelijk van het verhaal maar het moment is altijd ‘schattig’ en je weet precies dat de hoofdpersonen bij elkaar zullen komen.

Dat het leven geen romcom is, weet ik ook wel. Maar ik wil er graag in geloven dat meet cutes wel bestaan. Natuurlijk zijn ze niet zo overduidelijk en alles voorspellend als de meet cutes in de films. In het echte leven zijn de eerste ontmoetingen niet altijd schattig. En als dat wel het geval is, wil dat nog niet zeggen dat je zomaar zonder moeite bij elkaar zult komen. Ik denk dat de meet cutes in het echte leven bestaan uit kansen die je moet grijpen en waar je vervolgens wat mee moet doen.

Een, naar mijn idee, passend voorbeeld van hoe zoiets eruit zou kunnen zien, is de Facebookpagina ( ouderwets, ik weet het) van ‘Hartstocht in de trein’. Op deze pagina’s kun je berichten plaatsten wanneer je een leuk persoon tegen bent gekomen in het openbaar vervoer maar niet weet wie diegene is. Het doel is natuurlijk om de onbekenden bij elkaar te brengen. Sommige intercity’s vertonen ook wel eens zulke verhalen op de schermen in de coupés. De personen die op deze pagina een bericht plaatsen, hebben een bijzonder moment beleefd en hebben daar vervolgens wat mee gedaan. Diep respect voor hun lef!

En voor iedereen die denkt dat dit soort pagina’s één grote grap zijn en dat het allemaal nep is, het is echt mogelijk! Ik heb er namelijk één gehad maar wel met het grote verschil dat ik er niet wat mee heb gedaan. Enkele jaren geleden zat ik samen met mijn vriendin in een redelijk volle NS-trein van Zwolle naar mijn woonplaats. Ik zat in de ruimte tussen twee coupés in, die ruimte met die ongelooflijk ongemakkelijke klapstoeltjes. Mijn vriendin en ik waren diep met elkaar in gesprek over de jongen met wie zij had gedatet maar die haar achteraf niet zo netjes bleek te behandelen. Je kunt je voorstellen dat wij daar het een en ander over te zeggen hadden. Tijdens het gesprek zat ik naar haar toegedraaid waardoor ik eigenlijk met mijn rug naar de persoon naast mij gekeerd zat en ik diegene niet zag. Na een uitbundig gesprek moest mijn vriendin uitstappen. Vlak voordat zij dat deed, liet ze me via een berichtje op haar telefoon weten dat die jongen die naast/achter mij zat het hele gesprek had gehoord en ook af en toe had moeten lachen.

Toen mijn vriendin eenmaal was uitgestapt raakte ik met de jongen naast mij aan de praat voor het laatste stuk van mijn reis. Hij bood zijn excuses aan voor het meeluisteren. Erg aardig maar volledig overbodig! Als wij niet hadden gewild dat iemand het hoorde, hadden we het niet in de trein moeten bespreken. Wat we allemaal besproken hebben in de korte tijd die we hadden weet ik niet meer. Het waren veel wisselende onderwerpen volgens mij. Hoe hij eruit zag weet ik ook niet meer. Ik weet alleen nog dat hij hele mooie schoenen droeg! Uiteindelijk stapten we allebei op hetzelfde station uit en onderaan de trap was het tijd om afscheid te nemen. In tegenstelling tot ons gesprek, was dat wel een beetje ongemakkelijk. Maar achteraf gezien baal ik vooral van het feit dat ik op dat moment niet de moed heb gehad om hem om zijn naam of contactgegevens te vragen. Ik heb hem succes gewenst en ben gewoon weggelopen. Ik heb een kans gehad en hem niet gegrepen. Achteraf is natuurlijk makkelijk praten maar het is wel waar.

Ik geloof niet in toeval, ik denk dat alles wat om ons heen gebeurd onderdeel is van een groter plan van God. Als wij Hem om iets vragen, wordt het meestal niet op een presenteerblaadje aan ons geleverd. Ik denk dat God ons kansen biedt. En dat het aan ons is om die kansen te pakken en er wat mee te doen. Of dat nou is in de liefde of op andere vlakken van ons leven. Ik hoop dat we allemaal de moed mogen ontvangen om onze kansen te grijpen en ermee aan de slag te gaan. Zodat we uiteindelijk tegemoet kunnen komen aan de plannen die God voor ons heeft. En, mocht iemand van jullie ooit een meet cute ervaren in het echte leven, dan hoop ik dat je hem herkent en de kans grijpt!

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina 

Geef een antwoord