Tijdens de Wonder Challenge gaan we dieper in op de betekenis van wonderen. En dan niet alleen de spectaculaire activiteiten die plaatsvonden tijdens het leven van Christus, maar ook de bijzondere gebeurtenissen rond heiligen, en zelfs de zaken die we in het leven heel normaal vinden. Vandaag is het de beurt aan… synchroniciteit!
Toeval bestaat niet! Althans, niet als je in God gelooft, en in Zijn Heilige Geest. Vanuit dat geloof spreken van het wonder van synchroniciteit!
In de katholieke spiritualiteit is een wonder niet altijd een spectaculaire gebeurtenis; het kan juist ook het doordringen van het heilige in het alledaagse zijn. Synchroniciteit kan op deze manier een alledaags wonder worden, een moment waarin het lijkt alsof hemel en aarde elkaar raken. Zo wordt een schijnbaar toevallige gebeurtenis een gelegenheid om God te danken en Zijn aanwezigheid in ons leven te erkennen. Misschien herken je zelf voorbeelden van “synchroniciteit” in jouw leven na het lezen van dit artikel. Hier zijn er vast een paar om over na te denken:
- De “toevallige” ontmoeting
Toevallige ontmoetingen zijn de meest bekende voorbeelden van synchroniciteit. Een ontmoeting is namelijk nooit toevallig: vanuit ons geloof in de Heilige Geest is een ontmoeting altijd de bedoeling. Ik herinner me bijvoorbeeld uit de film “The Two Popes” (over paus Franciscus!) dat de nog jonge Bergoglio op weg is om zijn lief ten huwelijk te vragen, langs een kerk wandelt en besluit naar binnen te gaan. In die kerk is “toevallig” een priester aanwezig en Bergoglio besluit te biechten. Het blijkt het begin van zijn roeping tot het priesterschap. En de rest is geschiedenis…
(kijk de film hier!)
Je zult de Geest niet altijd zó duidelijk en met zo’n grote impact op je leven ervaren, maar: wanneer stond er “toevallig” een biechthokje open toen jij in een kerk was?
- Een onverwachte oplossing na gebed
Een student bidt om hulp met een lastig examen of een deadline. Diezelfde dag komt er een e-mail binnen met uitstel of extra ondersteuning, precies op het juiste moment. Dit “toeval” wordt dan vaak gezien als een teken van God die zorgt voor wat we nodig hebben en ons helpt in moeilijke momenten. Heb jij zoiets weleens ervaren?
- Een verloren voorwerp terugvinden
Sommige katholieken hebben de gewoonte om te bidden tot Sint Antonius, de patroonheilige van verloren voorwerpen, als ze iets kwijt zijn. Vaak gebeurt het dat na dit gebed het voorwerp snel wordt gevonden op een onverwachte plek. Dit soort synchroniciteit wordt vaak ervaren als een teken van de heiligen die bemiddelen en een verbinding tussen de hemel en de aarde.
- Een bemoedigend woord precies op het juiste moment
Iemand die door een zware periode gaat, spreekt met een goede vriend of familielid die, zonder te weten wat er speelt, precies de juiste woorden zegt die troost en richting geven. Deze “toevallige” bemoediging kan ervaren worden als een gebedsverhoring of een teken van God die werkt door de mensen om ons heen.
Misschien herken je deze voorbeelden, misschien staan ze juist wat ver van je af. Maar neem maar eens even de tijd om na te denken over situaties waarin je dacht: “dat is toevallig!” of situaties waarin je precies kreeg wat je nodig hebt, of precies diegene tegenkwam die je al een tijd niet had gesproken en die ineens in je gedachten opkwam… gebeden verhoord!
In ons geloof
Synchroniciteit voelt als een goddelijke “knipoog” en een teken dat God door ons leven werkt op subtiele manieren. Ook in de Bijbel zien we “toevallige” ontmoetingen en gebeurtenissen die een dieper doel hebben, zoals de ontmoeting tussen Ruth en Boaz (Ruth 2) of Filippus die toevallig de Ethiopische eunuch ontmoet (Handelingen 8). Synchroniciteit is echter geen kracht die we zelf kunnen beheersen, maar we kunnen ons wel openstellen voor het waarnemen ervan door ons spiritueel leven te verdiepen. Dit doen we door te bidden, te mediteren, en door bewust aandacht te schenken aan ons leven en onze ervaringen. De Ignatiaanse spiritualiteit moedigt bijvoorbeeld mensen aan om aan het eind van de dag een “examen” te doen, een vorm van reflectie waarbij je terugkijkt op de gebeurtenissen van de dag en zoekt naar momenten waar God mogelijk doorheen werkte. Door te leren luisteren naar de fluisteringen van de Geest, kunnen we beter synchroniciteit herkennen en waarderen.
Symbolisch?
Synchroniciteit kan als symbolische boodschap worden gezien, een manier waarop God in het kleine en alledaagse spreekt. Katholiek geloof ziet de wereld als “sacramenteel” – dat wil zeggen dat alles in het leven ons kan wijzen op Gods aanwezigheid. Synchroniciteit hoeft niet letterlijk of bovennatuurlijk te zijn om betekenis te hebben; het herinnert ons eraan dat God door alle dingen kan spreken en dat ons leven in Zijn handen ligt. De boodschap kan zijn om vertrouwen te hebben, aandachtig te leven, of een stap te zetten in vertrouwen.
Een betere wereld
Synchroniciteit kan bijdragen aan een betere wereld door ons op een liefdevolle en barmhartige manier te verbinden met anderen en met Gods plan. Wanneer we synchroniciteit ervaren, voelen we ons vaak geroepen om iets goeds te doen of om te helpen waar we kunnen. Deze momenten herinneren ons aan de waarde van het leven en aan de betekenisvolle rol die we spelen in de levens van anderen. Synchroniciteit kan ons motiveren om met mededogen en aandacht voor anderen te handelen en te vertrouwen dat zelfs kleine gebaren en ontmoetingen onderdeel zijn van een groter goddelijk plan.
Meer weten over synchroniciteit? Jezus zegt: “Daarom zeg Ik u: alles wat u bidt en vraagt, geloof dat u het ontvangen hebt, en het zal u ten deel vallen.” (Marcus11:24)
