Dag 20 zomer licht challenge: Fietsverlichting

Fietsverlichting heb je tegenwoordig in allerlei soorten; van halogeen- of LEDlampjes met batterijen, tot naafdynamo’s. En vroeger had je ook nog de dynamo’s die langs het voorwiel aangedreven werden terwijl men fietste. Die dynamo was eigenlijk maar een vervelend ding: tijdens het gebruik was trappen vervelend zwaarder en rolde je fiets minder lang uit, ook slipte de dynamo regelmatig door als het regende en dan zat je zonder licht, en als je door de modder had gefietst zat het ding later ook nog onder de aangekoekte aarde.

Je zou een fietstocht kunnen vergelijken met onze wandel (of dan ons fietsen) door het leven. In de moeilijke perioden, waarin het donker is om ons heen, hebben we een beetje licht nodig. Met dat licht kunnen we zien waar we heen gaan, maar ook waar we voor moeten oppassen (denk aan paaltjes in het fietspad). Daarnaast is het goed om licht te hebben zodat we zelf zichtbaar zijn. Één van de grootste gevaren van in het donker fietsen zonder licht is namelijk dat anderen je niet of te laat zien en dus geen rekening met je kunnen houden.

Of je nu zelf moet trappen voor het licht, of dat je licht uit een lampje met batterijen komt, ik zie de fietsverlichting als een metafoor – een beeld – van het gebed. Door te bidden ben je verbonden met God, en ontvang je zijn leiding en wijsheid. Zo staat er ook in de Bijbel: “Uw woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad” (psalm 119, 105). Wie dus biddend op de fietstocht door het leven gaat kan zien wat het pad is dat God voor hem of haar heeft uitgestippeld, zonder onwetend in de kuilen te vallen waarlangs het pad leidt.

Een goede fiets is er eentje die werkende fietsverlichting heeft! Zo is ook de mens die bidt in staat om te zijn zoals God hem of haar gewenst heeft. En al biddend wordt je getransformeerd tot het licht (en zout) der aarde. Zodat je niet alleen je eigen pad verlicht vindt, maar ook zichtbaar bent voor anderen.