Wonder challenge dag 25: Spreken in tongen
Tijdens de Wonder Challenge gaan we dieper in op de betekenis van wonderen. En dan niet alleen de spectaculaire activiteiten die plaatsvonden tijdens het leven van Christus, maar ook de bijzondere gebeurtenissen rond heiligen, en zelfs de zaken die we in het leven heel normaal vinden. Vandaag is het de beurt aan… Spreken in tongen
Door: Chiara Chimienti
Spreken in tongen klinkt misschien een beetje vreemd, maar het is eigenlijk gewoon een manier van bidden die sommige mensen in de kerk ervaren. Het houdt in dat iemand in een soort vreemde taal of klanken spreekt die je niet kunt begrijpen. Dit gebeurt vaak tijdens gebed, en de persoon die het doet, gelooft dat de Heilige Geest hen inspireert om op die manier te bidden. Het idee is dat het een manier is om dichter bij God te komen, wanneer gewone woorden niet genoeg lijken te zijn.
Dit komt oorspronkelijk uit de Bijbel. Een bekend voorbeeld is het verhaal van Pinksteren, waarbij de apostelen op een bepaald moment begonnen te spreken in verschillende talen. Dit gebeurde omdat de Heilige Geest hen vervulde, zodat mensen van verschillende landen hen konden verstaan. In de brieven van Paulus, zoals in 1 Korintiërs 14, wordt het idee van spreken in tongen verder uitgelegd. Paulus zegt dat het een gave van de Heilige Geest is, maar ook dat het pas zinvol is als anderen kunnen begrijpen wat er gezegd wordt. Daarom moet er altijd iemand zijn die kan vertalen wat er gezegd wordt, zodat iedereen het kan begrijpen.
In de katholieke kerk komt spreken in tongen vooral voor in de charismatische beweging. Dit is een stroming die in de jaren ’60 is ontstaan, waarbij de nadruk ligt op de werking van de Heilige Geest. Mensen die hieraan deelnemen, geloven dat de gaven van de Heilige Geest, zoals spreken in tongen en genezing, nog steeds actief zijn. Voor hen is het spreken in tongen een manier om hun geloof dieper te ervaren en dichter bij God te komen. Het wordt vaak gezien als een moment van verbinding met God, waarin je je niet hoeft in te houden.
De katholieke kerk vindt spreken in tongen niet verkeerd, zolang het niet misbruikt wordt. Paus Johannes Paulus II en Paus Benedictus XVI gaven hun steun aan de charismatische vernieuwing, omdat zij zagen dat het een manier was om mensen spiritueel te vernieuwen. Maar de kerk waarschuwt er wel voor dat het niet het belangrijkste onderdeel van je geloof moet zijn. Het is maar één van de manieren om dichter bij God te komen, en het moet altijd in een goede context gebeuren, niet om jezelf te laten zien.
Voor veel mensen die spreken in tongen ervaren, is het een soort krachtig moment waarin ze zich dicht bij God voelen. Het kan hen helpen om hun gebed te verdiepen en om zich meer open te stellen voor de Heilige Geest. Maar niet iedereen begrijpt het, en dat is ook oké. De katholieke kerk zegt dat er verschillende manieren zijn om met God te communiceren, en dat het belangrijk is dat je respect hebt voor elkaars manier van geloven.
Spreken in tongen is dus iets dat je kunt ervaren als je je openstelt voor de Heilige Geest, maar het is niet het belangrijkste aspect van je geloof. Het is gewoon één manier om je gebed te verdiepen. De kerk zegt dat je altijd moet blijven werken aan je liefde voor anderen, want uiteindelijk draait alles om de liefde voor God en je medemens. Dus, zelfs als je zelf niet in tongen spreekt, is het goed om te weten dat het gewoon een manier is waarop sommige mensen hun relatie met God versterken.
