Goede Vrijdag: toeval?
Op Goede Vrijdag herdenken Christenen de kruisdood van Jezus. Wat deze Kruisdood, los van de religieuze betekenis, bijzonder maakt, is dat deze gebeurtenis honderden tot duizend jaar eerder tot in verbazingwekkend detail was beschreven door profeten en belangrijke historische personen zoals David (koning van Israël, 1010-970 v.Chr.).
Zo schreef koning David psalm 22, duizend jaar voor Jezus’ dood. Uit Davids leven zijn echter geen gebeurtenissen bekend die overeenkomen met de woorden van deze psalm. De tekst beschrijft een kruisiging tot in indrukwekkend detail. De doodstraf werd in die tijd echter uitgevoerd door steniging. De dood door kruisiging werd pas zeshonderd jaar later uitgevonden, zo’n vierhonderd jaar voor de geboorte van Jezus.
De dood door kruisiging werd pas zeshonderd jaar later uitgevonden, zo’n vierhonderd jaar voor de geboorte van Jezus.
Ook Jesaja schrijft over de kruisiging van de Messias. Dit doet hij in 700 v.Chr., meer dan zeven volle eeuwen voor Jezus’ dood. Ook deze passage is dus honderden jaren voor de uitvinding van de kruisiging geschreven. Jesaja beschreef niet alleen dat Jezus zou worden gegeseld met een zweep, maar ook dat hij zou worden opgehangen met misdadigers, en zelfs hoe: “zij hebben mijn handen en voeten doorboord”. Bovendien werden Jezus’ kleren in stukken gesneden en verdeeld onder de Romeinse soldaten, behalve zijn gewaad, dat te waardevol was: hier werd om gedobbeld. Of, zoals Jesaja schrijft (50:6): “zij verdelen mijn kleding onder elkaar en werpen het lot om mijn gewaad”.
Dat Jezus aan het Kruis zure wijn (azijn, ook wel edik) te drinken kreeg van een soldaat, staat al in de psalmen vermeldt: “…in mijn dorst hebben zij me edik te drinken gegeven” (69:22). David schreef bovendien de letterlijke kruiswoorden van Jezus: “Mijn God mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?” (22:2), en het definitieve einde: “het is volbracht”.
Tot slot werden bij misdadigers aan het kruis de benen meestal gebroken of verbrijzeld met een stomp voorwerp, om de dood te versnellen.. Dat dit bij Jezus niet zou gebeuren, was al bekend: “Hij bewaart al zijn beenderen, niet één van die wordt gebroken” (34: 20-21). Omdat toch moest worden verzekerd dat Jezus echt dood was, werd Hij in zijn zijde gestoken met een lans, door de Romeinse soldaat Longinus. En ook deze gebeurtenis stond letterlijk geschreven, ditmaal door de profeet Zacharia, rond 520 v.Chr.: “…en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben” (12:10).
Longinus erkende later dat Jezus daadwerkelijk de Zoon van God was, en werd Christen. Hij stierf een marteldood.
Jesaja schreef zelfs wat er na de dood met Jezus zou gebeuren: “zijn laatste rustplaats was bij de rijken” (53:9).
Jesaja schreef zelfs wat er na de dood met Jezus zou gebeuren: “zijn laatste rustplaats was bij de rijken” (53:9). En zo geschiedde: de rijke Josef van Arimatea liet Jezus begraven in zijn eigen rotsgraf. Omdat de hogepriester het niet vertrouwde (er werd immers gezegd dat Jezus na drie dagen zou opstaan, dus was hij bang dat Zijn volgelingen het lichaam zouden stelen) liet hij een Romeinse wachtpost neerzetten bij het graf. En de rest…
…is geschiedenis.
Verder lezen:
‘Ellendigste dood van alle’ | Trouw
Zacharia (profeet) – Wikipedia
Afbeeldingen via Open Bible Stories: Nederlands, Vlaams: Open Bible Stories – 40.html (door43.org)
