Blik op de WJD! – Deel 8

Welkom terug bij aflevering 8 van “Blik op de WJD!” In deze serie kijken we naar de beleving van de Wereldjongerendagen 2023 door de ogen van Michel en Linda. In hun terugblik op het grootste festival ter wereld hopen ze je iets van hun enthousiasme te kunnen meegeven en ook een realistisch beeld te maken: hoe is het nou écht om bij dit evenement te zijn?

Dit is het dan: de laatste aflevering. In dit laatste deel van de serie volgt het antwoord op een prangende vraag: kan een picknicktafel dienen als altaar? Dit en vele andere spectaculaire onthullingen maken een einde aan het WJD-avontuur van Michel en Linda, dat zo langzamerhand wel lang genoeg heeft geduurd…

Nadat in de vorige aflevering een honger-opstand tegen de Blauwe Zusters nog maar net in de kiem werd gesmoord, komen we na vijftien uur reizen aan in Lourdes. Omdat we ’s nachts hebben gereisd, hebben de meeste reizigers goed kunnen slapen en is het ochtend: de dag ligt voor ons om het legendarische Maria-oord te verkennen. Michel voelt zich er echter als Maarten Luther die op bezoek is in Rome: hij verbaast zich over de massale watertappunten waar hele jerrycans met Lourdes-water worden gevuld, als ware het toverdrank, nadat men zich met beide handen vergreep aan de gesteentes in de grot.

 

Wel besluiten we de verloving toe te wijden aan Maria door een speciaal gebed bij de grot, waar al snel onze aandacht wordt getrokken door een grote senioren-parade van rolstoelers die zich massaal vastgrijpen aan de rotsen die eens werden beroerd door de H. Bernadette. De middag wordt besloten met een H. Mis in de Nederlandse kapel ter plaatse, waar we een record vestigen wanneer van de zeven Nederlandse priesters er vier te laat komen: de lezer mag raden wie dit zijn.

 

Michel mag misdienen bij de Mis in de kapel, en nadat we een avondmaal hebben genoten spoeden we ons richting het heiligdom waar de Lichtprocessie wordt gehouden. Hoewel we aanvankelijk worden tegengehouden door iets te fanatieke Lourdes-vrijwilligers, mogen we tóch nog aansluiten bij het koor, dat zelfs het Nederlandstalige “Te Lourdes op de bergen” ten gehore brengt.

Ook Lourdes trekt uiteindelijk weer aan ons voorbij, en de laatste reis die we zullen ondernemen duurt opnieuw vijftien uur. Ditmaal brengt de bus ons terug naar Amsterdam. Iedereen is moe, iedereen kijkt terug op een geweldige ervaring, en iedereen kijkt uit naar zijn of haar eigen bed. Tijd om God daarvoor te danken wordt gevonden op een parkeerplaats langs de snelweg, net over de grens in ons eigen land, waar de picknicktafel ter plaatse gereed wordt gemaakt als altaar. Een bijzondere plek om de Mis te vieren, net als de wijze van voorbereiding daarop door de pelgrims: er ontstaat een spontane openlucht-sacristie, enkele pelgrims bidden in stilte en een andere pelgrim wordt onder luid gejoel door pater Simon heen en weer geslingerd op de wipkip.

 

Al deze plezierige momenten vinden hun einde op het zelfde koude, regenachtige stationnetje van Sloterdijk waar we twee weken geleden vertrokken zijn, dit keer iets minder regenachtig. Ter plaatse nemen we afscheid van elkaar, er worden diverse Whatsapp groepen geopend en we gaan allemaal onze eigen weg. Tot hopelijk gauw weerziens!

Heb je genoten van deze verhalenserie? Bekijk ook de andere artikelen op onze website, en volg ons op Instagram! Via: Instagram Omega