Blik op de WJD! – Deel 2

4 september 202317 oktober 2023 Michel Letteboer 0 reacties bisdom Haarlem-Amsterdam, Wereldjongerendagen, WJD

Welkom bij het tweede deel van “Blik op de WJD!” In deze serie kijken we naar de beleving van de Wereldjongerendagen 2023 door de ogen van Michel en Linda. In hun terugblik op het grootste festival ter wereld hopen ze je iets van hun enthousiasme te kunnen meegeven en ook een realistisch beeld te maken: hoe is het nou écht om bij dit evenement te zijn?

In de vorige aflevering begonnen we onze spannende reis, die ons van een regenachtig stationnetje in Amsterdam dwars door Frankrijk voerde, met alle gevolgen van dien… In dit tweede deel van het verhaal maken we spannende momenten mee in het zuiden van Frankrijk, “sneaken” we zonder te betalen naar binnen in een Spaanse kathedraal en krijgen we ruim de gelegenheid om te biechten, iets dat voor sommigen van ons héél welkom blijkt…

Als we aankomen bij het klooster in het Zuid-Franse stadje St. Vincent de Paul is het al donker en komt de regen met bakken uit de lucht. Tot overmaat van ramp moeten we een flinke tijd wachten in de regen, met al onze spullen, tot we zijn ingedeeld in de kamers. We hebben geluk dat we überhaupt zijn aangekomen: onze buschauffeurs zaten aan hun maximale toegestane reistijd, en het scheelde welgeteld drie minuten of we hadden moeten slapen aan de kant van de weg. Veel had het wat comfort betreft niet uitgemaakt: vanavond zijn we aangewezen op onze slaapzakken. Wel hebben de meesten van ons een matras om op te liggen. Ik ben vanavond weer ingedeeld met mijn slaapmaatje Michael. Dat op de WJD geen moment van de dag hetzelfde is, blijkt wanneer Linda niet opnieuw een kamer deelt met haar roomie “zuster” (inside joke) Lois!

Ondanks de regen, of misschien wel dankzij, en ondanks (ook dankzij?) de slaapzakken, beleven we een heerlijke, rustgevende nacht. En die rust is dan ook hard nodig. In de ochtend vertrekken we met de zegen van de abt naar Caleruega. Al aangekondigd tijdens de presentatiemiddag, zullen we hier een stukje van de beroemde Camino lopen, de wandelroute naar pelgrimsoord Santiago de Compostela.

Hoewel iedereen zich erg verheugde op de Camino, wordt het dankzij de hitte een stevige wandeling. Toch stralen de gezichten bij aankomst in het kloostertje waar we de Mis zullen vieren, want hier hebben we de gelegenheid om even tot rust te komen, iets te eten, en ontvangen we een bijzondere catechese over de katholieke visie op seksualiteit, van reisgenoten Paolo en Maria Therèsa. Zij mogen zich als bezielde leden rekenen tot het korps der “Neo-catechumenen”. Daar zouden we deze reis nog heel vaak mee worden geconfronteerd. Moge het u wel bekomen.

Blij zijn we dan ook met de overnachting die ons te wachten staat: we zullen maar liefst twee nachten spenderen in echte bedden, in het Dominicanenklooster in de geboorteplaats van de heilige Dominicus! Enkele pelgrims, waaronder ondergetekende, wacht zelfs een privékamer. Voor het eerst tijdens deze reis kan er weer echt gedoucht en gewassen worden, en met een diner inclusief plaatselijke rode wijn, raakt iedereen ruim voorzien van energie voor de inspanningen die nog komen gaan.

De volgende dag is een bijzondere. In Burgos bezoeken we de imposante Santa Maria kathedraal, waar we de Mis vieren aan een gigantisch gouden altaar, en dit betreft nog maar de zijkapel. Het toeristische bezoek aan de nog indrukwekkender rest van de kerk, dat we vervolgens dankzij de blauwe zusters gratis afleggen, brengt allen dan ook in goddelijke vervoering. Intussen is bisschop Hendriks van bisdom HA onze gelederen komen versterken. Na het deelgroep-moment, krijgen we de gelegenheid om met hem in gesprek te gaan en onze vragen te stellen. Desondanks maken velen van de tijd gebruik om bij te komen op één van de terrassen die de stad rijk is. De catechese in het seminarie die we later ontvangen, gaat wederom over de zorgvuldigheid die moet worden ingenomen ten aanzien van het huwelijk en het eigen lichaam.

“Dat velen een biechtgesprek nogmaals goed zouden kunnen gebruiken, wordt ons de volgende ochtend pijnlijk duidelijk in de vermanende woorden van kapelaan Javier.”

De catechese van die dag bereidt ons ook voor op het resterende deel van de dag: de avond van barmhartigheid, waar ook biechtgelegenheid wordt geboden. Aangezien de priesters allemaal in de koele tuin zitten, maken vele pelgrims gebruik van deze mogelijkheid om de snikhete kapel even te ontvluchten. Dat velen een biechtgesprek nogmaals goed zouden kunnen gebruiken, wordt ons de volgende ochtend pijnlijk duidelijk in de vermanende woorden van kapelaan Javier. Hij spreekt het reisgezelschap streng toe over het feit dat enkele pelgrims in de nachtelijke uren het klooster hebben weten te ontvluchten om zich te laven aan de vloeibare kostbaarheden van het dorpscafé. Desondanks wordt het ons vergund om die avond toch nog allemáál de plaatselijke economie te versterken in de vorm van een versnapering. Linda en ik maken er samen met ons reisgenoten Jos, pater Simon, Terry en Paolo gretig gebruik van.