Dagboek van een kerkmeisje #4

Door: Laura

In het vorige deel heb je kennis kunnen maken met Julia’s klasgenoten. Je hebt kunnen lezen dat Julia het niet zo kan vinden met Britt. In Caro heeft ze daarentegen een goede vriendin gevonden. En dan is er natuurlijk ook nog Nick… Laten we snel kijken hoe het verder gaat!

24 september

Julia slaakte een diepe zucht toen ze het dramalokaal binnenstapte. Ze had er zojuist een blokuur Frans opzitten. Echt.. wie dat had bedacht voor de vrijdagmiddag?! Het was weer bijzonder slaapverwekkend geweest. Vooral omdat dit Julia’s enige les was zonder Caro. Caro had vorig jaar flink ruzie gehad met de docent en in overleg was besloten dat Caro zich ‘beter kon focussen op haar andere vakken’. Met andere woorden, ze was eigenlijk uit het lokaal verbannen.

Toen Julia het lokaal binnenstapte, zag ze dat de stoelen in een kring waren gezet in het midden van het lokaal. Een gedeelte van de stoelen was al bezet, onder andere door Caro. Zij had haar tas op de stoel naast haar gezet maar zo gauw ze Julia het lokaal binnen zag komen, grijnsde ze en zette ze haar tas op de grond. Met nog een diepe zucht liet Julia zich op de, nu lege, stoel naast Caro zakken. Caro’s glimlach verbreedde zich nog wat toen ze zei: “Ik zou graag willen vragen hoe Frans was, maar de blik op je gezicht spreekt boekdelen. Het lijkt alsof je net bent ontwaakt uit coma van zes maanden en het haalt je niet op.” “Subtiel,” antwoordde Julia. “Bedankt ook! Voel me nu direct een stuk beter”. “Je zou toch ondertussen moeten weten dat ik altijd zeg waar het op staat. Het heeft geen nut de waarheid te verzachten. Daar komen alleen maar problemen van.” Caro haalde haar schouders op. Julia grinnikte en schudde haar hoofd. Ondertussen liet ze haar blik door het lokaal gaan. Bijna alle stoelen waren nu bezet. Ze herkende een aantal leerlingen van gezicht maar verder was er niemand die ze kende. Dit vond ze wel prettig, anders voelde ze zich toch vaak wat ongemakkelijk.

Net toen ze de kring rond was, werd haar blik getrokken door een beweging in de deurpost. Julia haalde geschrokken adem en mompelde: “Wat doet hij nou hier?” Caro keek naar Julia en verplaatste haar blik vervolgens naar de deur. Ook op haar gezicht verscheen een geschrokken en verwarde uitdrukking: “What the …. Hij is nog nooit eerder bij de toneelclub geweest. Wat moet hij hier? Is hij in het verkeerde lokaal ofzo?” In de deuropening stond Nick ongemakkelijk om zich heen te kijken. Toen hij de blikken van Julia en Caro opving, glimlachte hij echter lichtjes en tilde zijn hand op in een halfhartige zwaai. Vervolgens nam hij plaatst op één van de laatste stoelen.

“Niet in het verkeerde lokaal dus.” zei Julia tegen Caro. “Volgens mij is het einde van de wereld nabij,” reageerde Caro “dit druist tegen alle natuurwetten in. Een populaire jongen bij de toneelclub. Dat klopt toch voor geen meter?” Julia kon niet antwoorden aangezien hun docent, meneer de Graaf, net op dat moment het lokaal binnenkwam en de aandacht opeiste. Hij vertelde over de dramaclub en dat ze aan het einde van het schooljaar een voorstelling zouden geven. Daarna stapte hij al snel over op een voorstelronde en wat drama-oefeningen. Julia voelde zich in het begin wat ongemakkelijk om deze oefeningen te doen waar Nick bij was. Maar al snel verloor ze zich in het plezier van het toneelspelen en vergat ze bijna dat Nick er ook was. Het hielp wel dat ze geen oefeningen met hem hoefde te doen.

Aan het einde van de bijeenkomst de Graaf opnieuw het woord en zei: “Voor we stoppen wil ik wat meer vertellen over de eindvoorstelling. We proberen deze altijd te koppelen aan een ander vak. Dit jaar is de voorstelling gekoppeld aan Engels. Natuurlijk ontkomen we dan niet aan onze grote vriend Shakespeare. Dit jaar doen we dan ook het stuk.. (hier trommelde hij op zijn knieën om de spanning op te bouwen) Romeo en Julia!” Er brak een enthousiast gemompel uit onder de groep. “Op de tafel bij de deur heb ik voor iedereen een script liggen. Voor onze volgende bijeenkomst wil ik jullie graag vragen om de eerste akte te lezen en een beetje achtergrondinformatie op te zoeken over het stuk. Goed, dat was het voor vandaag. Tot de volgende keer.”

“Nou Juul,” zei Caro terwijl ze hun tassen op hun rug hesen en de stoelen terugzetten “ik weet al naar wie de hoofdrol gaat. Geen twijfel over mogelijk.” Julia lachte naar Caro maar was er niet helemaal bij met haar hoofd. Ze was dol op Romeo en Julia maar nu moest ze het opvoeren in het bijzijn van Nick. Deze gedachte maakte haar nerveus en ze was blij dat het weekend was, dan kon ze hier eens rustig over nadenken.

Wil je weten hoe dit verder gaat? Nog even geduld!

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina