Mission
In deze veertigdagentijd wordt bij Omega de ‘muziekbingo’ gespeeld. Elke dag komt er een nummer voorbij waarin de betekenis van de veertigdagentijd kan worden geproefd. Vandaag is dat “Mission” van Rush.
Aan het begin van de veertigdagentijd staan we stil bij Jezus die veertig dagen vastte in de woestijn, waarna Hij begon aan zijn openbare leven. Je zou dat kunnen zien als een missie, een gezonden-zijn.
Het lied van Rush begint met een zin die je op twee manieren kunt lezen: ‘Hold your fire’. Wordt iemand opgeroepen om niet te schieten, of om het vuur brandend te houden? Al snel blijkt dat het het laatste is. Het vuur is een soort waakvlammetje dat bewaakt moet worden totdat ‘de droom’ ontbrandt.
In heel het lied kijkt de spreker half-jaloers naar de mensen bij wie dat is gebeurd: dat ze een visie hebben gekregen, hun leven in dienst hebben gesteld van een droom, zodat ze zelf de belichaming zijn geworden van die droom (‘A spirit with a vision / Is a dream with a mission’). Hij wordt erdoor geraakt, maar hij ziet zichzelf niet als één van hen. Hij kijkt op naar zijn helden, maar kan (nog?) niet met hen mee lopen.
Of misschien is ‘vliegen’ een beter woord dan lopen. In taal die aan engelen doet denken, beschrijft de zanger hoe geesten vliegen op hun missie, in vuur en vlam, verteerd door een enkel verlangen. Zo worden in de christelijke theologie de seraphim beschreven (een woord dat afkomstig is van het Hebreeuwse woord voor ‘brandend’): als engelen die hun aandacht onafgebroken en vurig op God hebben gericht.
Toch lijkt de spreker ergens te waarschuwen voor die prachtige dromen. Want de motor ervan kan ook liggen in obsessie of trots. Wellicht dat Jezus daarom een tijd doorbracht in de woestijn: om ons te laten weten dat zuiverheid alleen bereikt kan worden in een weg van geduld en overgave.
