Stabat Mater: de bedroefde moeder

Vandaag viel de bingo op nummer 3: Stabat Mater. Een Latijns gezang over het lijden van Maria na het sterven van Jezus aan het kruis. De betekenis lijkt zo duidelijk, maar wat kunnen we als Christenen in deze veertigdagentijd voor les trekken uit het lied?

Door: Seth van Rossum

Uit dit gezang kunnen wij, als Christenen, zeker dingen leren om deze veertigdagentijd te overwegen. Het lied gaat namelijk over lijden en verlies. Het lijden van Jezus voor de zonden van de mensheid, maar ook het verlies van Maria als moeder die haar zoon verliest. Zo kan dit gezang ons eraan herinneren dat pijn en lijden bij het leven hoort en dat zelfs in deze moeilijke momenten God ons nabij wil zijn. Met het concreet worden van het menselijk lijden in Zijn Zoon Jezus Christus. Maar ook met Maria, die in het leven ook veel verdriet heeft gekend, zoals ook te horen is in dit gezang.

Ook zit er een vreugdevolle kant aan dit gezang. Het eindigt namelijk vreugdevol met het Paradisi Gloria, de vreugde van het Paradijs. Dit kunnen we in deze veertigdagentijd Pasen symboliseren, als we uitkijken naar het offer van de Heer. En ook het feestelijk samenzijn van de kerkgemeenschap tijdens de Goede Week en Pasen. Zo zou het ook mooi zijn als dit verhaal waarin liefde en lijden zo dicht bij elkaar liggen symbool kan staan voor onze geloofsgemeenschap waarbij we liefde en leed kunnen delen.

Mogen we ons in deze veertigdagentijd herinneren dat de kribbe en het kruis uit hetzelfde hout gesneden zijn en dat liefde en lijden Jezus allebei niet vreemd is. Of we nu liefde ervaren of lijden voelen, Jezus wil altijd bij ons zijn.

(Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus. Het is genoemd naar de beginwoorden van het gedicht, Stabat mater dolorosa (Nederlands: ‘De moeder stond bedroefd’).

Lees hier meer meer.