Wonder challenge dag 11: Zegenen en vervloeken

Tijdens de Wonder Challenge gaan we dieper in op de betekenis van wonderen. En dan niet alleen de spectaculaire activiteiten die plaatsvonden tijdens het leven van Christus, maar ook de bijzondere gebeurtenissen rond heiligen, en zelfs de zaken die we in het leven heel normaal vinden. Vandaag is het de beurt aan… Zegenen en vervloeken!

 

Door: Chiara Chimienti

 

Vandaag is het wonder dus zegenen en vervloeken. Wat je hierover kan schrijven is natuurlijk veel. Te veel… Zoveel dat het niet in één artikel past. Laten we dus naar de basis gaan, wat is zegenen en vervloeken volgens de Katholieke Kerk.

 

Zegenen:

In de katholieke kerk is een zegen een ritueel dat bestaat uit een ceremonie en gebeden die in naam en met het gezag van de kerk worden uitgevoerd door een daartoe bevoegde bedienaar. Hierdoor worden personen of zaken geheiligd en toegewijd aan de goddelijke dienst of worden bepaalde tekenen van goddelijke gunst over hen afgeroepen.

 

Vervloeken:

In de Katholieke Kerk verwijst vervloeken naar het gebruik van beledigende of kwaadsprekende woorden die erop gericht zijn iemand of iets te verwensen, vaak met de bedoeling om schade toe te brengen of kwaad te wensen over de persoon of situatie in kwestie. Vervloeken wordt in religieuze zin gezien als het aantrekken van de toorn van God, en kan worden begrepen als een poging om bovennatuurlijke krachten in te roepen om een negatieve invloed uit te oefenen op het leven van een ander. Dit staat in scherp contrast met de leer van Christus, die ons oproept om onze vijanden lief te hebben en voor hen te bidden, in plaats van hen te vervloeken of wraak te zoeken. Het gebruik van dergelijke woorden is een ernstige schending van de liefde die God van ons verlangt, en ondermijnt de vreedzame en vergevende geest die het christelijk leven kenmerkt.

Er zijn ook Bijbelverhalen over zegenen:

De zegen van de priesters (Numeri 6:24-26)

Een ander belangrijk Bijbelverhaal waarin zegenen centraal staat, komt uit het boek Numeri. In Numeri 6:24-26 geeft God Mozes instructies over hoe de priesters het volk Israël moeten zegenen:

“De Heer zegene u en behoedde u; de Heer doet zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig; de Heer verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede.”
Deze zegen wordt nog steeds vaak gebruikt in de Katholieke Kerk, bijvoorbeeld aan het einde van de mis, als een gebed voor de bescherming en het welzijn van de gelovigen.

Jezus zegent de kinderen (Mattheüs 19:13-15; Marcus 10:13-16; Lucas 18:15-17)

In het Nieuwe Testament zien we ook hoe Jezus kinderen zegenen. In Mattheüs 19:13-15 brengen ouders hun kinderen naar Jezus zodat Hij hen kan zegenen. De discipelen proberen hen weg te sturen, maar Jezus zegt:
“Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder hen niet, want voor zulke mensen is het Koninkrijk der Hemelen.”
Hij legt zijn handen op hen en zegent hen. Dit is een krachtig beeld van Jezus’ liefde en zorg voor de kwetsbaren en onschuldigen, en het benadrukt hoe belangrijk zegenen is in het christelijk leven.

Ook komen er verhalen in de Bijbel voor over vervloeken:

De vervloeking van de slang (Genesis 3:14-15)

Het allereerste verhaal van vervloeking in de Bijbel komt in Genesis 3, wanneer Adam en Eva in de tuin van Eden zondigen door van de verboden vrucht te eten. Als gevolg hiervan spreekt God vervloekingen uit over de verschillende betrokkenen: de slang, de vrouw en de man.

• De vervloeking van de slang: God zegt tegen de slang (die de duivel symboliseert):
  “Omdat u dit hebt gedaan, zijt u vervloekt boven al het vee en boven alle dieren des velds; op uw buik zult gij gaan en stof zult gij eten, al de dagen van uw leven.” (Genesis 3:14)

Dit is de eerste vervloeking in de Bijbel en markeert de introductie van het kwaad en de strijd tussen goed en kwaad. De vervloeking van de slang heeft ook een dieper symbolische betekenis, omdat het vooruitwijst naar de uiteindelijke overwinning van Christus over de zonde en de duivel (Genesis 3:15 wordt vaak gezien als de “Proto-evangelie” die de komst van Christus voorspelt).

De vervloeking van Kaïn (Genesis 4:11-12)

Na de moord van Kaïn op zijn broer Abel, vervloekt God Kaïn. God zegt tegen hem:
“Wat hebt gij gedaan? Het bloed van uw broer roept tot Mij vanuit de aarde. Nu zult gij vervloekt zijn, van de aarde die uw broer’s bloed heeft ontvangen. Wanneer gij de aarde bewerkt, zal zij niet meer haar kracht aan u geven. Een zwerver en een vagebond zult gij zijn op de aarde.” (Genesis 4:10-12)

De vervloeking van Kaïn is een reactie op zijn gewelddadige daad en de weigering om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn zonde. Kaïn wordt uit de gemeenschap van zijn familie verbannen, en hij ontvangt de straf van een leven als zwerver. Dit benadrukt de ernstige gevolgen van moord en onrecht in de Bijbel.

Zegenen en vervloeken zijn niet zomaar woorden, maar krachtige geestelijke handelingen die ons verbinden met God en met elkaar. In de katholieke traditie is zegenen een gave van God, een uitdrukking van Zijn liefde, bescherming en genezing. Het roept Zijn aanwezigheid aan en herstelt wat gebroken is. Vervloeken daarentegen, komt voort uit zonde en brengt vernietiging.

Als christenen zijn we geroepen om, zoals Jezus, zegenen uit te spreken — over anderen, over onze wereld, over onszelf. Waar zegeningen zijn, daar is de vrede van Christus. Mogen wij dan altijd kiezen voor de kracht van de zegen, zodat we, door Zijn genade, de wereld om ons heen mogen vullen met Zijn liefde en vrede.