Dagboek van een kerkmeisje #10

Vorige keer konden jullie lezen hoe Nick en Julia voor de tweede keer hadden afgesproken! En er komt zelfs nog een derde afspraak bij! Laten we snel kijken hoe het leven van Julia verder gaat. 

Woensdag 13 oktober

“Juul, wil jij Bruno even uitlaten?” Julia zuchtte even diep toen ze haar moeder van onderaan de trap hoorde roepen. “Jaa, ik kom eraan!” riep ze terug. Ze baalde er wel een beetje van, ze had net de slag te pakken met wiskunde. Maar terwijl ze opstond van haar bureau voelde ze haar rug dus misschien was het ook wel goed dat ze even een wandeling ging maken. Daarnaast was ze dol op Bruno, dus vond ze het altijd ook heel leuk om met hem te wandelen. Ze liep de trap af, trok haar jas en schoenen aan en pakte de riem. “Bruuunooo, kom dan jochie!” Ze hoorde de enthousiaste poten op het parket terwijl hij haar tegemoet kwam. Terwijl ze hem aaide, klikte ze de riem aan zijn halsband. “Tot zo.” schreeuwde ze nog even door de hal. 

Julia was net een minuut of tien onderweg toen ze haar mobieltje voelde trillen in haar jaszak. Al klungelend met de riem, waar Bruno enthousiast aan trok, worstelde ze haar mobieltje uit haar zak. Toen ze de naam Katy op het schermpje zag, twijfelde ze even of ze wel op moest nemen. Maar ja, het bleef toch haar zus… Dus Julia nam toch maar op. “Hoi Katy, hoe is het?” “Juultje,”  schetterde de stem van haar zus door te telefoon, “wat goed dat je opneemt, hier is het goed hoor. Heb vandaag toch iets meegemaakt.” Dat was het moment waarop Katy losbarstte in een ellenlange tirade over haar eigen leven. Om even te vragen hoe het met Julia was, kwam niet in haar op. Maar ja, zo was het dan ook altijd al geweest, één grote Katy-show. Aan de andere kant was het ook altijd wel makkelijk, Julia hoefde alleen maar af en toe te hummen of ‘ja’ te zeggen, verder werd er geen bijdrage van haar verwacht dus dat scheelde weer. En stiekem kon ze ook altijd wel lachen om de verhalen van haar zus. Katy was de rebel van de familie, al op jonge leeftijd had ze zich afgezet van de kerk en het geloof en was naar Amsterdam vertrokken om te studeren en op zichzelf te wonen. Tot groot verdriet van Julia’s ouders. In Amsterdam leefde Katy echt het wilde leven, tenminste als je al haar verhalen moest geloven. Jammer alleen dat dit wilde leven haar standaard meer geld kostte dan ze had, waardoor ze regelmatig om geld moest bedelen bij haar jongere zusje. Van haar ouders kreeg ze niks meer.

“..Dus, je begrijpt natuurlijk dat dat allemaal ontzettend veel geld heeft gekost. En nu heb ik net niet genoeg over om mijn boodschappen te halen. Ben jij toevallig in de gelegenheid om je lieve oudere zus even wat te lenen?” “Lenen?” herhaalde Julia, “Je staat nog weet ik hoeveel euro bij mij in de schuld, dat heb ik ook nog nooit teruggezien!” “Ja, ja, dat weet ik heus wel. En ik beloof je dat je het snel krijgt. Daarbij kun jij gewoon bij pa en ma aankloppen voor een verhoging van je zakgeld ofzo. Die luxe heb ik niet”. “Nou zo gemakkelijk is dat nou ook weer niet Katy, ik krijg dat ook niet allemaal zomaar toegestopt. En ik heb mijn zakgeld ook gewoon nodig.” “Nou, dan niet hoor Juul, het was maar een vraag. Als jij je oudere zus niet wil helpen, dan niet. Maar kom dan niet bij mij als jij een keer wat nodig hebt”. Julia rolde met haar ogen, zo ging het nou altijd. En stom genoeg trapte ze er altijd toch nog weer in. Zoals ze al zei, het bleef toch haar zus. 

“Ik zal kijken wat ik kan doen, maar ik beloof niks”. “Je bent een topper Juultje! Ik wist wel dat ik op je kon rekenen! Nou ik moet echt gaan nu hoor, mijn vriendinnen staan te wachten, we gaan een terrasje pakken. Zeg hoi tegen ma voor mij, wil je?! Ciao!” Voordat Julia ook nog maar een woord terug kon zeggen had Katy de telefoon al opgehangen. Met een zucht stopte Julia haar telefoon weer in haar zak. Van je familie moet je het hebben… Ze besloot maar een extra lange wandeling te gaan maken met Bruno. Hij zat er misschien niet echt op te wachten, maar zij kon de frisse lucht nu wel even gebruiken. 

Wat een verrassing dat we zomaar wat horen van Julia’s oudere zus. Maar ze maakt het leven van onze Julia er niet echt veel gemakkelijker op. Benieuwd hoe het verder gaat met Julia, lees het de volgende keer weer! 

 

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina 

Geef een antwoord