Dagboek van een kerkmeisje #6

Door Maartje

In het vorige deel hebben jullie kunnen lezen hoe Julia Nick tegenkwam na Bijbelstudie. Hoe zou hij daar nou op reageren? 

Dinsdag 28 september

Het was weer tijd voor de Franse les. In een laatste poging om de orde te herstellen, had de docent, mevrouw de Vries, besloten om alle leerlingen op een andere plek te zetten. Alsof het zo had moeten zijn, was Julia’s nieuwe plaats naast Nick… Voor haar in de klas zaten Britt en één van haar even populaire en hersenloze vriendinnen. Helaas voor mevrouw de Vries leverde het veranderen van de opstelling niks op en brak er een nog grotere chaos uit… Tot slot riep ze in paniek uit dat ze echt niet meer wist wat ze moest met een dergelijk stel losgeslagen pubers en dat ze de conrector er nu toch echt bij ging halen. De klas werd alleen gelaten en uiteraard gingen de leerlingen door met praten.

Nick, die in eerste instantie een dappere poging had ondernomen om zijn Frans bij te spijkeren, kon het nu toch ook niet laten om te gaan praten: “Heey Julia, wat grappig dat ik je afgelopen zondag tegenkwam. Ben je elke zondag bij die Bijbelstudie?”. Met het schaamrood op de kaken, moest Julia toegeven dat dit inderdaad het geval was. Nick reageerde alleen helemaal niet zoals ze had verwacht. “Ik vind het echt goed dat je daar aan meedoet, want volgens mij is het heel leerzaam en leer je ook een hoop over belangrijke waarden zoals vriendschap en eerlijkheid.” Bovendien bleek dat ook de vader van Nick niet vreemd was in de kerk, hij kwam weliswaar niet elke week, maar kwam toch regelmatig, omdat zijn ouders, de opa en oma van Nick, begraven lagen op de begraafplaats achter de kerk. Ook deed hij regelmatig klusjes in de kerk, zoals wat schilderwerk en het repareren van de krakende kerkbanken.

Britt, die de discussie half had opgevangen, kon het niet laten om zich ermee te bemoeien: “Tjonge, Julia, ik wist dat je een heilig boontje was, maar nu je ook nog naar de kerk gaat, is het plaatje wel echt compleet… Wat doe je hier überhaupt nog op school…? Moet jij niet voorbereiden om een perfecte huisvrouw te worden of zoiets..”.. “Oh maar school is anders heel nuttig hoor. Bij scheikunde leer je hoe je de perfecte schoonmaakmiddelen kan maken en die talen heb ik sowieso nodig om op vakantie het juiste eten te regelen op de markt”, antwoordde Julia.

Britt liet zich duidelijk niet van haar stuk brengen en vroeg aan Nick of zij niet van plaats moest ruilen met Julia. Nick zag dit alleen helemaal niet zitten: “Britt, ik heb de afgelopen vijf minuten meer interessants gehoord van Julia dan van jou in de afgelopen vijf jaar… Echt, het kan me totaal niet schelen of jij vindt dat ik leuke kleren aan heb, en ook niet of ik op één of andere filmster lijk. Dat mag je lekker samen met je vriendinnen bespreken.”.

Precies op dat moment kwam de oververhitte mevrouw de Vries binnen met de conrector. Ook hij wist natuurlijk dat de lessen van mevrouw de Vries nogal eens uit de hand liepen. Met zijn natuurlijke overwicht, wist hij de orde snel weer te herstellen. De bel ging en de dag was afgelopen.

Tot Julia’s verrassing liep Nick met haar mee naar de fietsenstalling. Hij sprak haar aan: “Zeg Julia, aangezien jij ook bij de toneelclub zit, en we die eerste akte van Romeo en Julia nog moeten lezen… Heb je zin om dat samen te doen.” “Uhm, ja, dat lijkt me leuk.” “Zullen we hier afspreken in het schoolcafé. Daar hebben we goed internet, en dan kunnen we daarna nog even gezellig wat samen drinken.”

Julia fietste, nog steeds in shock, naar huis.

Lees in de volgende aflevering hoe dit verder gaat.

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina