It’s the season – Liefs Laura
Het is op dit moment februari. Dat betekent dat 2023 alweer een tijdje bezig is. We hebben de eerste, en voor mijn gevoel langste, maand gehad. Het kost steeds meer moeite om de goede voornemens vast te houden. Of deze goede voornemens zijn al lang en breed weer in de vergetelheid geraakt. Ik vind de start van het nieuwe jaar altijd zo dubbel. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat de tijd te langzaam gaat. Sommige dagen lijken weken te duren en je vraagt je met regelmaat af waar de zon blijft. Je gaat van huis in het donker en komt terug in het donker. Aan de andere kant lijken de dagen soms ook voorbij te vliegen. Januari ging als een speer, onder andere vanwege een nieuwe baan, en voor ik het wist stond februari alweer voor de deur. Dit jaar ging de komst van februari gepaard met een aantal dagen van een winters zonnetje, heerlijk.
Voor mijn gevoel gaat de tijd vanaf februari toch altijd weer een beetje sneller. Dat komt ten eerste omdat ik niet meer in het donker naar mijn werk ga en het ook nog licht is al ik terug naar huis rijdt. Verder is dit hét moment om rustig aan eens na te gaan denken over de plannen voor de zomer. Deze moeten namelijk ook een beetje op tijd worden ingediend om een goede planning te kunnen maken. Daarnaast staat er veel op het programma om naar uit te kunnen kijken. Met de komst van Valentijnsdag, carnaval en de start van de veertigdagentijd, lijkt er toch altijd wel weer iets gaande te zijn. Van moment naar moment levend, kom je dan toch al snel tot de conclusie dat je de winter achter je laat en dat de lente in aantocht is. Dikke truien kunnen steeds wat meer in de kast blijven hangen, de vrolijke bloemen steken hun kopjes boven de grond (voor zover ze dat nog niet hebben gedaan met de relatief hoge temperaturen) en de zon wordt steeds meer een veel geziene en geliefde gast op de dag. Na één keer knipperen zit je midden in de Paastijd en voor je het weet staan (Koningsdag) Hemelvaart en Pinksteren weer voor de deur. En dan zitten we alweer in de zomer.
Zelf ervaar ik altijd dat deze verandering in tijd ook wat doet met de mens. Logisch ook, het fenomeen ‘winterdip’ is niet voor niks ontstaan. Het lijkt toch altijd een beetje alsof het verstrijken van de tijd en de komst van de voorjaarsbloemen gepaard gaat het met opbloeien van de mens. Waar het precies aan ligt? Wie zal het weten! Er zullen vast heel veel onderzoeken naar zijn uitgevoerd. En er zullen vast vele, duizelingwekkende theorieën over zijn opgesteld. Goede kans dat het te maken heeft met een toename in vitamine D, het langer worden van de dagen en het toe kunnen leven naar momenten van samen zijn en vreugde. Want ook voor de niet katholieken onder ons, zijn momenten als Pasen en Pinksteren de gelegenheid om weer even op te laden. Voor velen door tijd door te brengen met mensen die hen lief zijn en voor anderen alleen al doordat je even ‘verplicht’ bent om de boel de boel te laten vanwege een vrije dag. Eigenlijk een soort van vaste, verplichte pas op de plaats. Even een momentje om tot stilstand te komen, om je heen te kijken en je te realiseren dat de tijd zal blijven voortrazen als je niet af en toe de gelegenheid neemt om er even van te genieten.
Ik houd er altijd wel van, even een klein momentje pakken om te genieten van de verandering in de seizoenen. Ik heb ook niet echt voorkeur voor een bepaald seizoen. Ik houd van het geknerp van sneeuw onder je voeten in de winter, het vrolijke kleurenpalet in bloemen tijdens de lente, de warme zonnestralen in de zomer en de gekleurde blaadjes die dansen in de wind tijdens de herfst. Ik houd ervan om af en toe even stil te staan en hiervan te genieten. Ik houd ervan… maar doe het te weinig. Het is zo’n mooi onderdeel van Gods schepping en ik betrap me er echt op dat ik er niet vaak genoeg van geniet. En er niet vaak genoeg dankbaar voor ben. Daarmee doe ik niet alleen mijzelf te kort, maar eigenlijk ook de mensen om mij heen. Want door af en toe even stil te staan, te genieten en dankbaarheid te voelen, doe je meer energie op, die je vervolgens om kunt zetten in positieve energie voor anderen. Maar uiteraard doe ik, door niet af en toe stil te staan, ook tekort aan Gods liefde van waaruit Hij de aarde en de seizoenen voor ons heeft geschapen.
Misschien een mooi voornemen om mee te nemen voor de rest van het jaar! Januari is immers niet het enige moment om te starten met verandering, dit kan het hele jaar door. Veranderen als mens, net zoals de seizoenen!
Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina
