De weg naar doopsel, communie en vormsel

Door: Ray Amat

Laten we eerst een voorstel ronde doen. Mijn naam is Ray en ik ben 26 jaar oud en ik werk als processengineer in de high tech sector. Voordat ik mijn vriendin leerde kennen was ik met veel dingen bezig, maar één onderwerp ontbrak er. Dat was het geloof. Ik hield me er niet mee bezig maar ik was er wel nieuwsgierig naar en zoekende wat het beste bij mij zou passen. Geloofsovertuigingen schrokken mij altijd af omdat ze streng overkwamen met de regels waar je aan moet houden, daar ben ik geen fan van. Ik wil geen geloofsovertuiging hebben om me vervolgens te houden aan een lijst met strenge regels, voor mij gaf dat een gevoel van leven met beperkingen.

Toen ik mijn vriendin ontmoette heeft zij mij in kleine stappen geïntroduceerd aan haar geloofsovertuiging, namelijk het Katholieke geloof. Omdat ik nieuwsgierig was en zoekende naar dit onderwerp stelde ik mezelf ervoor open. Een andere reden dat ik me er zo erg voor openstelde is dat ik een sterk gevoel had dat het voorbestemd was, dat de juiste persoon in mijn leven zou komen en introduceren met dit onderwerp dat miste in mijn leven.

Op het moment van schrijven zijn we ongeveer een half jaar verder. Gedurende maanden heb ik van haar de ware kern van het katholiek geloof geleerd en dat is “liefde voor God en je medemens”. Mijn angst voor het geloof wat ik van te voren had gehad bleek niet waar te zijn en kwam voornamelijk uit de mens zelf. Elke zondag ga ik samen met mijn vriendin naar de eucharistieviering in de ochtend. Beide vinden we het belangrijk om op deze manier een moment in de week stil te staan bij het geloof en hierdoor verbonden te blijven. Tijdens een van deze vieringen werd de dienst geleid door een pastoor die we nog niet eerder hebben gezien, hij sprak ons beide zo erg aan. Of het nou aan het onderwerp van die dag lag of aan de manier hoe hij sprak en de energie die hij uitstraalde. Het raakte ons beide in ons hart. Voor het traject naar de eerste drie sacramenten zocht ik nog een pastoor die mij daarin wilt begeleiden. En dit was de pastoor waar ik samen mee wil werken! Bij de eerste ontmoeting bij de pastoor thuis hadden wij een hele fijne leuke bijeenkomst waar mijn vriendin en ik een klik voelde met deze pastoor. Hij gaat niet alleen mijn eerste drie sacramenten begeleiden maar daarna ook ons huwelijk. Met z’n drieën komen wij ongeveer om de maand samen tijdens een soort van geloof les waarbij we elke bijeenkomst een ander onderwerp bespreken over het geloof.

Verwachtingen vanuit de kerkgemeenschap heb ik eigenlijk niet. Toch is het wel fijn om een netwerk te hebben in deze gemeenschap om altijd ergens op terug te vallen. De laatste maanden hebben mij wel meer duidelijkheid gegeven over het leven en dat geeft een voldaan gevoel. Ik ben benieuwd wat de volgende mijlpalen tijdens deze reis zullen zijn en ik heb er erg veel zin in. Gelukkig heb ik veel goede mensen om mij heen die dit steunen en daar ben ik erg blij mee. De eerste mijlpaal waar ik naar uit kijk is toch wel de het Doopsel, Communie en Vormsel die ik alle drie op één dag krijg. Als ik andere jongeren een advies zou mogen geven over hoe ze meer bezig kunnen zijn over de zin van het leven, dan zou ik zeggen: leef vanuit liefde, wat je de wereld in brengt komt uiteindelijk terug in jou leven. Of je gelovig bent of niet, iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Er is geen goed of slecht, zolang je leeft vanuit liefde.

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina