Maira doet mee met project ‘Johannes in de wijk’

Maira Rep, 26, Utrecht Overvecht, oorspronkelijk uit Zweden, nu woon ik bijna 4 jaar in Nederland. Ze is lid van de bahá’i-gemeenschap en werkt mee aan het project Johannes in de wijk dat georganiseerd wordt vanuit de protestantse kerk.

Aan wat voor project doe je in Utrecht Overvecht?

Ik doe verschillende dingen in Overvecht om bij te dragen aan de materiële en geestelijke vooruitgang van de wijk waar ik woon. Een van de dingen is dat ik werk als diaconaal opbouwwerker voor het initiatief Johannes in de wijk, van het Johannescentrum.

Wat is Overvecht voor een plaats? 

 In Overvecht wonen 172 nationaliteiten. Er is weinig cohesie, maar toch willen mensen graag iets van de grond krijgen.

Over het initiatief:

De Johannescentrumgemeente profileert zich als een huis van verhalen. Het initiatief “Johannes in de wijk” is een aanbod dat de wijk wil dienen. We willen ruimte geven aan de verhalen van alle mensen uit de wijk en werken aan het omgaan met de verscheidenheid in die buurt. Vooral door buurtbewoners de mogelijkheid te bieden elkaar te ontmoeten. Wij willen continuïteit hebben in het organiseren van activiteiten die bijdragen aan verbinding en samenhang in de wijk. En omdat deze plek gaat om oprechte aandacht voor het menselijke verhaal hebben wij de mensen hier echt iets te bieden. Wij willen geïnspireerd aanwezig zijn om samen met buurtbewoners verhalen te delen, gemeenschap te smeden en dienstbaar te zijn aan elkaar. Het initiatief draagt dus bij aan het oplossen van scheidsmuren en obstakels tussen groepen mensen.

De praktijk:

Wij willen graag iets aanbieden wat er nog niet is. Er wordt bijvoorbeeld weinig met starters en studenten gedaan die hier komen wonen.  De meesten slapen hier wel, maar voor de rest speelt hun leven zich af op een andere plaats. Een van de jongeren die ik heb ontmoet is toevallig kunstenares. Ze heeft een collectie portretten gemaakt van mensen die we allemaal op straat zien, maar waarvan niemand tijd heeft genomen om het leven van die persoon te begrijpen. De kunstwerken stimuleren om in gesprek te gaan over het belang van verhalen. Welk verschil zou het maken in de wijk als wij de verhalen van elkaar zouden kennen?

Een van de jongeren die ik heb ontmoet is toevallig kunstenares. Ze heeft een collectie portretten gemaakt van mensen die we allemaal op straat zien, maar waarvan niemand tijd heeft genomen om het leven van die persoon te begrijpen. De kunstwerken stimuleren om in gesprek te gaan over het belang van verhalen.

Bij de opening van de tentoonstelling hebben we ook andere mensen uit Overvecht uitgenodigd. Het was een mooie avond waar we elkaar leerde kennen, we hoorden elkaars verhalen en leerden niet te snel te oordelen. De motivatie groeide onder de mensen om zich in te zetten voor de wijk.

Als opbouwwerker ontmoet ik op deze manier mensen, ik zie hun sterktes en faciliteer het inzetten ervan voor de wijk. Met mensen werken is als een goodiebag te openen, je weet nooit welke leuke dingen je erin zal vinden en wat je er mee kan doen, zo ontstaat een collectieve kracht die  allerlei mogelijkheden biedt.

Hoe kunnen jongeren zich inzetten voor de wijk?

Een eerste stap zou zijn om je buren te leren kennen en te zien wat je voor hen kan betekenen. Daarvoor moet je uit je comfort zone komen en met wat mensen uit de wijk praten. Zo kom je zeker mensen en initiatieven tegen waar je iets voor kan betekenen.

Zetten jongeren zich genoeg in voor de maatschappij of kan dat nog meer?

Het zou mooi zijn als jongeren zich meer lokaal inzetten, het is effectief om in je eigen directe omgeving te beginnen.

 

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina