Column Chiara: dienstbaarheid

Door: Chiara

Ik ben Chiara Chimienti. Ik ben 12 jaar oud en zit in de 1e klas van de MAVO. Mij werd gevraagd om een stukje te schrijven over dienstbaarheid.

 

Degene die mij dit vroeg weet dat ik bijna elke week misdienaar ben. Als misdienaar ben je dienstbaar aan de priester en de parochie.

Je helpt de priester bij de Mis bijvoorbeeld door dingen aan te geven bij het gereedmaken van het altaar of het luiden van de belletjes tijdens de consecratie.

Ik wilde al misdienaar worden toen mijn broer het werd maar ik moest wachten tot ik zelf mijn Eerste Heilige Communie had gedaan.

Het leukste aan de Mis dienen vind ik dat je mensen blij maakt! En alle leuke complimentjes die je krijgt. En als je wordt aangesproken of er wordt over je gesproken, noemen ze je ‘misdienaar’. Dat vind ik wel super leuk!

Ik hoor vaak van mensen in de kerk dat ze het mooi vinden dat wij de Mis dienen. Ze vinden een Mis met misdienaars mooier en plechtiger. En ze vinden het leuk dat ik en mijn 2 broers bijna elke zondag op het altaar staan.

Ik weet nog dat ik in groep 4 begon met Mis dienen, en op school in de vertelkring mocht vertellen wat ik dat weekend had gedaan. Dan zei ik bijna altijd dat ik heb Mis gediend. Je zag dan al die gezichten kijken van huh? wat? ehh? Wat is dat? en dan moest ik het uitleggen wat het was en daarna zag je wel dat ze het leuk en bijzonder vonden!


Martin Luther King zei eens:

Iedereen kan groots zijn… want iedereen kan dienstbaar zijn. Daarvoor is geen scholing nodig. Je hebt alleen een groot hart nodig. Een liefdevolle ziel. Als je dienstbaar wilt zijn ben je attent: je wacht niet totdat iemand je hulp vraagt. Je bent steeds en vaak onbewust aan het opletten naar allerlei manieren waarop je anderen kunt helpen. Als je bijvoorbeeld iemand ziet die er verloren bijloopt of er eenzaam uitziet, loop je naar deze persoon toe en bied je je hulp aan. Bied iemand in de regen een paraplu aan. Knap een klusje op in het huis. Help een nieuwe leerling op school. Help iemand die met veel zware spullen sjouwt. Opmerken dat iemand aandacht nodig heeft – bijvoorbeeld iemand met depressie – en vervolgens een luisterend oor bieden. 

Dat probeer ik ook maar het is toch ook wel moeilijk omdat je vaak bezig bent met jezelf en je vrienden. Als iedereen meer aan elkaar zou denken en behulpzamer zou zijn lossen we niet alle wereldproblemen op maar maken we het leven wel wat fijner. Je boodschappen wegen bijvoorbeeld niet minder zwaar maar als iemand de deur voor je open houdt breng je ze wel makkelijker naar binnen.

 

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina 

Geef een antwoord