Dagboek van een kerkmeisje #3
Door: Maatje
In de vorige twee delen van “Dagboek van een kerkmeisje” maakten we kennis met Julia en ontdekten we hoe ze in contact kwam met Nick, de knapste jongen die ze ooit had gezien! Wil je nog even teruglezen hoe Nick en Julia elkaar hebben ontmoet? Klik dan even op deze linkjes: Dagboek van een kerkmeisje #1 en Dagboek van een kerkmeisje #2. Wil je graag weten hoe het ondertussen met Julia gaat op het St. Jozef-college? Lees dan snel verder!
20 september
Julia was inmiddels al enige tijd begonnen op het Sint Jozefcollege. Het leven beviel haar goed in het kleine dorpje in Brabant en in veel opzichten viel het haar mee. Eigenlijk was het leven op school erg vergelijkbaar met haar vroegere school in Eindhoven en leerde ze zo langzamerhand de klas goed kennen.
De klas had duidelijk een aantal groepjes. Ten eerste was er het groepje populaire meiden. Hun voornaamste passies: make-up, de relaties van bekende Nederlanders, en uiteraard de jongens in de klas. Julia verwonderde zich zeer over deze meiden en met name over hun aanvoerster Britt. Ze leken erg wereldwijs, maar als het erop aankwam, waren ze bijzonder oppervlakkig. Zo had Julia opgevangen dat het vriendje van een van de meiden vooral om zijn uiterlijk geroemd werd en dat zijn karakter slechts bijzaak was (althans, zo interpreteerde Julia het…). Dit groepje was dus niks voor Julia en bovendien waren ze ook niet altijd even vriendelijk tegen haar. Zoals zij het zelf beschreef aan haar vroegere buurmeisje Clara: “Populair zijn is leuk, maar ik laat mijn hersens en geweten liever niet elke dag achter bij de ingang van de school.”
Het andere groepje meisjes was wat onzichtbaarder. Ze hadden gezamenlijk een aantal hobby’s, zoals hockey en paardrijden. Ze spraken regelmatig samen af om logeerfeestjes te houden, een taart te bakken of om te winkelen. Ze waren vriendelijk tegen Julia, maar waren vooral veel onderling met elkaar bezig. Met deze meiden kon ze dus ook niet zo goed aansluiting vinden. Eigenlijk kon Julia het nog het beste vinden met de “outcast” van de klas, Caro.
Caro en Julia konden bijna niet meer van elkaar verschillen. Julia kwam uit een warm, maar streng gezin, terwijl Caro’s ouders in een tumultueuze scheiding lagen. Caro had het ook niet altijd zo voorzien op de docenten, ze sprak ze regelmatig tegen en zat meer bij de conrector op de kamer dan in de klas. Julia overkwam dit niet of nauwelijks, hooguit kreeg ze een berisping als ze iets te bijdehand liet blijken dat de docent uit zijn nek kletste. Nadat de twee meiden echter met elkaar gepraat hadden, bleken ze een hoop te delen. Ze hadden een gezamenlijke passie voor theater en lezen en hadden dus al snel een hoop gespreksstof.
De jongens in de klas kende Julia nog niet zo goed. Uiteraard was er Nick, de jongen van de ijzerhandel, waar ze nog steeds een crush op had. Hij ging veel om met zijn vriend Jeremy. Ze deelden een passie voor voetbal en gingen in de pauze regelmatig een balletje trappen. Ook Britt had Nick niet over het hoofd gezien. Ze slijmde regelmatig hoe geweldig hij eruit zag en dat hij zonder meer gescout zou moeten worden door Real Madrid. Oppervlakkiger kon niet… En Julia ergerde zich er mateloos aan.
Na de gênante ontmoeting met Nick in de ijzerhandel had ze nog niet de moed opgebracht om hem aan te spreken. Het ging niet verder dan “Hoi” en “Doei” zeggen en een incidentele opmerking over de docent Frans, die geboren leek om een groep met peuters in slaap te brengen. Wat Julia echter nog niet wist, was dat ze Nick snel zou tegenkomen bij de toneelclub waar zowel zij als Caro bij zouden gaan.
Hoe zal het gaan wanneer Julia en Nick elkaar tegenkomen op de toneelclub? En hebben Julia en Caro in elkaar vriendinnen voor het leven gevonden? Je leest het de volgende keer!
Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina
