Samen reflecteren met ‘Personal Project’

Door: Linda

Sinds deze maand doe ik mee met personal project. Ik heb mij aangesloten bij de groep van Utrecht. Bij personal project reflecteer je, samen met een kleine groep jongeren, op fictieve casussen. De thema’s die in deze casussen naar voren komen, zijn vaak kenmerkend voor het leven van jongeren, bijvoorbeeld casussen over vriendschap. Naast de kleine groepjes kom je ook in een grotere (regio)groep bijeen om dezelfde casus te bespreken. Personal Project is onderdeel van het family enrichment programme.   

Afgelopen zaterdag was de eerste general session voor mij. Hierbij kwamen alle deelnemers van de verschillende groepen uit mijn regio bij elkaar. Hiervoor waren er al twee general sessions geweest maar voor mij was het de eerste keer. De casus ging over Olivia en Rodrigo, allebei 27 jaar en met ieder een eigen verhaal. Ze bestaan niet in het echt, maar zijn wel gebaseerd om mensen in het echte leven.

In de casus had Olivia het goed voor elkaar: een baan, ze woonde op zichzelf, maar had een soort van heimee. Ze was immers verhuisd naar de grote stad. Ze wilde verder gaan met haar leven, maar ervaarde een soort eenzaamheid. Zelfs tegen een vriendin durfde ze niet te zeggen wat er echt in haar omging.

Rodrigo woont ook op zichzelf maar houdt zich bezig met ‘oppervlakkigheden’. In ieder geval mist er meer diepgang in zijn leven. Hij kiest vaak voor de gemakkelijke weg. Bijvoorbeeld door geen diepgaande relaties aan te gaan met meisje. Of hij houdt zich bezig met gamen en ‘onzinnige filmpjes’ kijken. In ieder geval komt het er op neer dat hij wel zijn leven wil veranderen. Hij stelt vervolgens een hele lijst op met dingen die hij maar al te graag in 1x wil veranderen. Je ziet al dat dit niet helemaal goed gaat komen…

Olivia en Rodrigo waren vroeger klasgenoten en ontmoeten elkaar op een feest en praten bij. Tijdens hun gesprek, vertellen ze elkaar eigenlijk maar hun halve verhaal. Daardoor denken ze allebei van elkaar dat de ander het helemaal gemaakt heeft. Maar niets is minder waar, ze houden allebei de schone schijn op. Olivia denkt dat Rodrigo een avontuurlijk leven leeft, hij vertelde bijvoorbeeld dat hij had gereisd. Rodrigo denkt dat Olivia het helemaal heeft gemaakt met haar baan.

Na lezen van de casus, bekeken we als groep welke problemen er allemaal speelden binnen de casus. Ook keken we naar overeenkomsten tussen de twee verhalen. Zelf vond ik één van de belangrijkste dingen dat ze veel met zichzelf bezig waren en heel erg in het negatieve dachten. Ze stonden beiden niet zo erg stil bij wat ze wel al hadden behaald. Maar er werden ook dingen gezegd dat ze gewoon eerlijk moesten zijn, naar zichzelf en naar anderen.

Ik vond het leuk om hierbij aanwezig te zijn, om ook de gedachtegang te horen van anderen. Bij mijn beroep als verpleegkundige moet je sowieso al veel reflecteren op gedrag, maar dit is weer een andere manier om dat te doen.

Reflecteer jij vaak?

Kijk voor meer informatie op www.personalproject.nl

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina