Dagboek van een kerkmeisje #8

Door: Laura

Vorige week hebben we kunnen lezen hoe het ging met Julia en Nick tijdens het lezen van hun toneelstuk. Ze bleken best wel veel gemeen te hebben met elkaar…Hoe zou zich dat verder ontwikkelen? En wat zou Julia’s vader wel niet zeggen?

Dinsdag 5 oktober

“Je vader is niet goed snik hoor!” de stem van Caro schetterde door de speakers van Julia’s laptop. “Ik geef het niet graag toe Juul, maar ik denkt dat Caro ergens wel gelijk heeft. Het is wel een beetje een ouderwetse opvatting van je vader.” reageerde Clara. Julia moest lachen, het verbaasde haar niks dat haar vriendinnen het zo met elkaar eens waren. Het was echt grappig hoe dat was gelopen. Enkele weken geleden was Julia, zoals altijd op dinsdag, met Clara aan het videobellen toen Caro haar kamer binnen kwam stormen. Julia stelde ze aan elkaar voor en, ondanks de verschillen, klikte het direct tussen de meiden. Sinds dat moment sloot Caro standaard aan op de dinsdagavond.

Aangezien Caro en Clara zelf weinig te vertellen hadden, was het gesprek al snel weer overgegaan op Julia’s afspraak met Nick en de reactie van haar vader van afgelopen weekend. “Het is echt bizar dat hij denkt dat je pas vanaf je 25^ste eens aan jongens mag denken. Ik bedoel…ik heb al met minstens tien verschillende jongens gezoend en mijn vader kan het niks schelen. Sterker nog, hij vindt het juist wel slim dat ik een beetje rondkijk voordat ik me echt ga settelen. Hij zegt altijd dat hij veel te snel met mijn moeder is getrouwd en dat ze daarom nu uit elkaar zijn.” “Nou weet ik niet perse of ik jouw ouders nou het perfecte voorbeeld vindt hoor Caro” antwoorde Julia. “Dat zeg ik ook niet”, zei Caro terwijl ze met haar ogen rolde, “ik wil alleen maar zeggen dat je vader wel een beetje een typische manier van kijken naar de wereld heeft”. “Nou ja typisch… het is gewoon anders dan jij gewend bent” gaf Clara aan.

“Pfft…” Julia slaakte een diepe zucht. “Wat mijn vader ervan vindt, is op dit moment nog niet eens het belangrijkste hoor. Want ik kan me daar wel druk over maken maar ik weet nog niet eens of Nick me wel zo leuk vindt. En als dat niet het geval is, maakt het toch niet uit wat mijn vader vindt?!”.
“Juul, Nick vindt je echt wel leuk hoor! Anders had hij je nooit uitgenodigd om samen de scene te gaan lezen” antwoorde Caro. “Daar weet jij toch niks van, je kan niet in zijn hoofd kijken”. Dit ontlokte een getergde kreet van zowel Caro als Clara. “Soms sta ik er echt van te kijken hoe weinig jij van de wereld weet” zei Clara lachend. “Geloof mij nou maar Julia, hij vindt je echt wel leuk. Ik zweer het je. “ verklaarde Caro haar. Terwijl ze dit zei, brak er een soort alwetend en achterbaks lachje door op haar gezicht. “Wat zit jij nou smerig te lachen?” vroeg Julia. De vraag was haar mond nog niet uit toen haar mobiel afging. Ze fronste nog even haar wenkbrauwen naar het gezicht van Caro op het scherm en pakte haar telefoon.

Ze had een Whatsappje binnengekregen van Nick:

"Hey Julia, hoe is het? Ik vroeg me af, heb je misschien zin en tijd om 
deze week anders nog verder te gaan met akte twee van R & J voor toneel? 
Ik vond het namelijk erg gezellig afgelopen vrijdag."

Julia ademde scherp in. Ze had sinds afgelopen vrijdag niks van Nick gehoord en dan nu ineens dit?! Tegelijkertijd schoot er blijdschap door haar heen, hij had het ook gezellig gehad! Hij wilde nog een keer afspreken. Wel voor huiswerk maar toch…

“Julia, je ogen zijn zo groot als schoteltjes, wat is er in hemelsnaam aan de hand?” vroeg Clara. Julia keek terug naar het scherm. Clara keek bezorgd. Caro daarentegen keek triomfantelijk. “Ik zei toch dat hij je wel zag zitten”. “Wat is er aan de hand, ik voel me buitengesloten”. Clara’s ogen schoten heen en weer terwijl ze probeerde uit te vogelen wat er precies gebeurd was. “Ik krijg net een berichtje binnen van Nick”, zei Julia. “Hij vond het gezellig vrijdag en vraagt of ik deze week nog een keer af wil spreken voor de tweede akte. Ik snap niet zo goed waar dit vandaan komt”.  Caro kreeg blijkbaar medelijden met Julia en antwoordde: “Ik kwam hem toevallig tegen op school vandaag toen ik uit de wc kwam. We hebben wat gekletst en hij zei dat hij het erg leuk had gevonden vrijdag. Hij was een beetje aan het vissen of jij het ook leuk had gevonden”. “Wat heb je hem gezegd?” antwoorde Julia enigszins verschikt. “Dat jij het volgens mij ook wel leuk had gehad en dat hij maar beter even aan je kon laten weten dat hij het ook gezellig had gehad”. Julia was helemaal ondersteboven, ze moest Nick natuurlijk wel antwoorden maar wat zou ze nou typen?

Gelukkig, Julia en Nick hebben allebei een fijne dag gehad vrijdag. Maar hoe gaan ze dit nou verder aanpakken?

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina