Met de Betuwse broederschap naar Kevelaer
Zaterdag 15 juni 2024 was het weer zover, vijf bussen uit de Betuwe vertrokken op bedevaart naar Kevelaer, Duitsland. Daarvan waren er negen jongeren mee, afhankelijk met de intentie om met de fiets te gaan. Helaas viel dat plan in “het water”.
We staan op zaterdagochtend te wachten bij een abri op de bussen uit Nederland, wij zijn zelf al een dag eerder vertrokken. Het was de bedoeling om met de fiets te gaan, speciaal voor jongeren. Maar helaas voorspelde het weerbericht niet veel goeds, waardoor er was besloten om toch met 4 i.p.v. 2 wielen te gaan. Dat mocht echter de pret niet drukken en zo kwamen we toch op vrijdag goed aan in Kevelaer. Ondertussen krijgen we in de abri te horen, dat de bussen flinke vertraging hebben, grenscontrole, wegens het EK ´24. Voor 4 v/d 5 bussen was het geen probleem, de gemiddelde leeftijd i.c.m. het reisdoel was valide voor de “bundespolizei”. Een bus werd toch iets beter gecontroleerd. Hierdoor liep de processie richting de kerk vertraging op, gelukkig was Maria van Kevelaer niet met de bus. En kon de processie goed op tijd beginnen. In een stralende zon.
Kaffee mit Kuchen na de viering
Onze eerste activiteit van de dag was de H. Eucharistieviering in de Mariabasiliek (Pauselijke basilica minor). Deze grote bedevaartskerk in vroeg-gotische stijl dat is gewijd op 4 juli 1864. Gevolgd door een “klassieker” de “Kaffee mit Kuchen”. Die immers niet kan ontbreken, dit is tenslotte Duitsland. De rest van de dag volgde door een bezoek aan de talrijke bedevaarts-winkeltjes (mini-Lourdes). De Mariaviering, grote kruisweg en het plechtig lof.
Ga met ons mee
Het motto van dit bedevaartseizoen is “ga met ons mee” dat ontleend is aan Evangelie volgens Lucas 24, 13-35. Tevens ook bekend uit het nummer Abide With Me. Een mooi thema, waar inmiddels duizenden bedevaartgangers ons zijn voorgegaan. En waarin wij net als de Emmaüsgangers tezamen komen in de viering rond het breken van het brood.
Troosteres van de Bedroefden
De geschiedenis van Kevelaer begint in 1641, toen een eenvoudige koopman driemaal een stem hoorde, bij een hagelkruis; “op deze plaats moet je voor mij een keppeltje bouwen”, zogezegd zo gedaan. Ondanks dat de koopman arm was, lukte het om het kappeltje te bouwen. Daarna kreeg zijn vrouw een visioen, om prentje, dat eerder te koop was aangebonden door soldaten. Aan te brengen in het kappeletje. Het prentje werd gekocht en geplaatst en zo geschiede. Na 383 jaar vinden er nog altijd bedevaarten plaats. Dat prentje is nog altijd te zien in de genadekapel, te midden van kostbare parels, briljanten en diamanten. Boven op het prentje kan men de tekst vinden: “Vera Effigird Matris IESE Consolatricis afflictorum in agro suburbano Luxemburgi Miraculis et Hominum Visitatione celebris. Anno 1640.” Waarachtige afbeelding van de Moeder van Jezus, de Troosteres van de Bedroefden, op het veld voor de stad Luxemburg, bekend om de wonderen en toeloop van de mensen. In het jaar 1640.
Harmonie
Dit was mijn eerste bedevaart in Kevelaer, zelf was ik er al wel geweest. Als tussenstop, als ik met mijn ouders in de buurt was. Het mooiste aan deze bedevaart vond ik toch wel de harmonie die mee was. Een harmonie gecombineerd met het orgel, gecombineerd met Acoliet zijn, in combinatie met de Eucharistieviering is wat mij betreft een prachtige combinatie. Maar waar deze bedevaart toch vaak als een “oude mensen traditie” wordt gezien was het voor mij niet. Zeker het is traditie, maar dat is ook iets dat jongeren kunnen blijven doen. Nog zeker 383 jaar!
