Update Januari: zelfmoord

Niet het leukste onderwerp om over te schrijven, maar wel wat belangrijk is om over te schrijven. Het einde van de eerste maand is in zicht. Het was de maand waarin Blue Monday, de depressiefste dag van het jaar, in voor kwam. Maar het was ook de maand waarin ik voor het eerst in mijn leven iemand die ik kende heb meegemaakt die zelfmoord heeft gepleegd.

Het was een cliënt van werk. Ik kende deze cliënt misschien minder goed dan mijn collega’s, maar het raakte mij wel. Het raakte mij omdat het dus echt gebeurt. Ik dacht altijd dat het veel verder van je stond, maar dat is blijkbaar dus niet zo. Ik vond het zo onrealistisch.

De dag dat het gebeurde was ik bij een vriendin. Op de terugweg toen ik richting huis fietste, zag ik een politieauto staan bij de straat van de cliënt. Waarschijnlijk om uit te sluiten dat er sprake was van moord. Het leek net zoals in een film.

Ik denk dat in deze tijd er meer mensen zijn die niet goed tegen het opgesloten gevoel kunnen van de lockdown. Al helemaal als je een verhoogde kwetsbaarheid hebt door ziekte. Hoewel er meerdere dingen meespeelden dat deze persoon een einde aan het leven had gemaakt, zijn de toegenomen eenzaamheid en het beperkt voelen zeker mogelijke factoren.

Zelf heb ik niet te klagen als het gaat om onder de mensen te zijn. Het bezoeken van mensen voor zorg hoort bij mijn werk. Maar ik hoor verschillende verhalen dat bijvoorbeeld thuiswerkende mensen het idee hebben tegen de muren op te vliegen. Ik kan me best wel voorstellen dat dit je wel gek kan maken.

Januari was wel een grijsachtige maand. Naast de zelfmoord waren er nog meer cliënten overleden. Je zou kunnen zeggen dat dat aan hun ziekte of ouderdom lag, maar deze coronatijd heeft er zeker ook mee te maken. Laten we juist daarom naar elkaar omkijken, want daardoor worden de ‘muren’ mee overstegen.

Wil je meer artikelen lezen? Neem een abonnement op Omega Magazine. Kijk daarnaast ook op onze Instagram en FB-pagina